Fundacja 'Koci Pazur' Strona Główna Fundacja 'Koci Pazur'
Fundacyjne forum kociarzy z Poznania

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Przesunięty przez: Niebieska
Sro 19 Sty, 2022 19:39
ABC kocich chorób
Autor Wiadomość
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:36   ABC kocich chorób

Cytat:
zalatany z forum miau.pl

Postaram się tu opisać ważniejsze kocie choroby. Od pewnego czasu kilka osób mnie o to prosiło, więc w końcu spróbuję, ale tempo nie bedzie zabójcze Smile
Omówiono już:
- panleukopenię
- zakaźne zapalenie otrzewnej (FIP)
- białaczkę (FeLV)
- zakażenie kocim wirusem niedoboru immunologicznego (FIV)
- wyniki morfologii i biochemii krwi psa i kota
- zakażenie wirusem syncytialnym (FeSFV)
- koci katar
- program szczepień kota
- odrobaczanie kotów
- najważniejsze pasożyty wewnętrzne kotów
- najważniejsze pasożyty zewnętrzne kotów
- postępowanie w nagłych przypadkach
- grzybice powierzchowne skóry u kotów
- nadczynność tarczycy u kotów
- wrzód eozynofilowy, płytka eozynofilowa i ziarniniak eozynofilowy
- syndrom urologiczny kotów (SUK)
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:36   

Kocia panleukopenia

Definicja
Kocia panleukopenia jest jedną z najczęstszych chorób wirusowych kotów. Jest także nazywana kocim zakaźnym zapaleniem jelit i kocią nosówką

Przyczyna
- wirus kociej panleukopenii (FPV) jest parwowirusem
- FPV jest stabilny i oporny na większość środków dezynfekcyjnych poza formaldehydem i glutaraldehydem
- FPV powoduje chorobę u kotowatych oraz niektórych innych gatunków zwierząt, np. fretek
- wirus przenosi się bezpośrednio od zainfekowanych zwierząt lub za pośrednictwem ich wydzielin i wydalin, zwłaszcza kału
- największa częstotliwość wystepowania panleukopeni ma miejsce u kotów w wieku 3 do 5 miesięcy

Patofizjologia
- wirus potrzebuje do rozmnażania szybko dzielących się komórek - tkanki limfatycznej, szpiku kostnego, krypt jelitowych, u noworodków także może powodować uszkodzenia gałki ocznej oraz ośrodkowego układu nerwowego (OUN)
- zakażenie przez łożysko powoduje wczesne zamieranie zarodków, ich resorpcję lub ronienie
- zakażenia systemowe - powaga uszkodzeń jest zwiększana przez bakterie jelitowe (dodatkowe zakażenia, wtórne do panleukopenii)
- zakażenie OUN - uszkodzenie móżdżku, nerwu wzrokowego, siatkówki w wyniku zakażenia w okresiepłodowym lub we wczesnym okresie noworodkowym

Objawy kliniczne
- temp 40 - 42 C, bardzo częsta
- depresja i anoreksja
- wymioty podbarwione żółcią, nie powiązane ze spożyciem pokarmu
- silne i szybko postępujące odwodnienie
- biegunka, jeżeli jest obecna, następuje w późniejszym etapie choroby
- jelita mają charakterystyczną, "linowatą" konsystencję i są bolesne przy omacywaniu
- można spotkac wylewy punkcikowate powiązane z zespołem wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC, zespół charaketryzuje się masywnym krzepnięciem krwi w naczyniach włosowatych, wtórny do inncyh chorób, prowadzi do śmierci z powodu zaburzeń krążenia))
- przy silnych objawach i infekcjach wtórnych może dochodzić do śmierci
- ciężarne kotki mogą ronić, może dochodzić do mumifikacji płodów i bezpłodności
- noworodki mogą wykazywac niezborność móżdżkową (problemy z koordynacją ruchów, wysokie unoszenie kończyn, zbyt długie kroki)
- kocięta zakażone w fazie płodowej mogą wykazywac dysplazję siatkówki, jej pofałdowanie i odklejanie (obserwowane jako ślepota)

Diagnoza
Hematologia i biochemia :
- początkowo ma miejsce leukopenia (obniżenie poziomu leukocytów), ustępująca po 24-48 godzinach
- częściej dochodzi do neutropenii (obniżenie poziomu neutrofilów)
- anemia, spowodowana utratą krwi do światła jelit
- trombocytopenia (obniżenie poziomu płytek krwi) w przypadku wystąpienia DIC
- nieznaczne do średnich podniesienie ALT, AST i bilirubiny
- rzadko żółtaczka
- w przypadkach zakażeń płodowych i noworodkowych możliwa azotemia
Badania serologiczne, izolacja wirusa
- rzadko stosowane, ale możliwe

Diagnoza różnicowa (choroby dające podobne objawy)
- salmonelloza - leukopenia i ostre zapalenie żołądka i jelit
- białaczka - j.w.

Postepowanie
- nie podawanie wody i pokarmu doustnie w przypadku wymiotów
- intensywna płynoterapia
- transfuzja krwi i/lub osocza w przypadku silnych zaburzeń hematologicznych
- w przypadku intensywnych wymiotów leki przeciwwymiotne
- antybiotyki o szerokim spektrum działania - kontrolowanie zakażeń wtórnych
- podawanie witamin z grupy B
- leki osłaniające śluzówkę przewodu pokarmowego
- leki obniżające motorykę jelit powinny być unikane w terapii (leki przeciwwymiotne!!!) ponieważ zwiększają ryzyko wchłaniania toksyn ze światła przewodu pokarmowego

Monitorowanie pacjenta
- pomiar poziomu i rozkładu białych krwinek w ciągu 24-48 godzin od pierwszego badania
- stopniowe zwiększanie podaży doustnej pokarmu i płynów, na początku pokarmy półpłynne

Zapobieganie
- szczepienie matki, najlepiej przed ciążą
- odporność siarowa (przeciwciała otrzymane od matki z siarą) utrzymują skuteczny poziom odporności biernej u kociąt do 12-14 tygodnia życia
- szczepienie kociąt w wieku 12 tyg i powtórka 15-16 tygodni
- w przypadku silnego narażenia kociąt na wirusa - pierwsze szczepienie w wieku 9 tyg, drugie 12 tyg
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:37   

Zakaźne zapalenie otrzewnej

Definicja
Zakaźne zapalenie otrzewnej (FIP) jest wysoce śmiertelną chorobą wirusową kotów, o trzech podstawowych postaciach: wysiękowej (mokrej), nie wysiękowej (suchej) i mieszanej

Przyczyna
Charakterystyka wirusa
- wirus FIP (FIPV) jest RNA-wirusem z grupy koronawirusów
- FIPV jest niestabilny i łatwo ulega unieszkodliwieniu przy użyciu standartowych środków dezynfekcyjnych
Epidemiologia
- najczęściej występuje u kotów w wieku poniżej 4 roku życia
- FIPV dostaje sie drogą pokarmową i inhalacyjną
- wirusy FeLV i FIV zwiększają prawdopodobieństwo zakażenia FIP
Postaci choroby
- forma wysiękowa jest najczęstsza i charakteryzuje sie obecnością wysięku w jamie otrzewnej, ew. w jamie opłucnej
- forma nie wysiękowa (sucha) charakteryzuje sie obecnością ziarniniakowych (szarobiałe guzki różnej wielkości)zmian w jamie otrzewnej i narządach wewnętrznych

Patofizjologia
Zasady ogólne:
- najczęsciej zakażenie droga pokarmową i/lub wziewną, ale również możliwe zakażenie śródmaciczne
- po pierwotnym namnożeniu się w jelitach , namnaża się w makrofagach, wchodzi do krążenia ogólnego, atakuje śródbłonek naczyniowy, powodując zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), zapalenie naczyń, które owocuje ucieczką bogatego we włóknik osocza poza światło naczyń
- koty cechujace sie silną odpornością komórkową samodzielnie eliminują wirusa i zdrowieją lub nie okazują rzadnych objawów klinicznych
Zmiany wysiękowe
- są następstwem zapalenia naczyń
- występuje w przypadku, gdy odpornośc komórkowa była nieefektywna, także przeciwciała w osoczu nie były w stanie wyeliminować wirusa
- reakcja antygen-przeciwciało może byc wręcz szkodliwa dla organizmu, powodując reakcję uczuleniową (typ Arthusa - odsyłam do netu, nad nią przystawac nie będę)
Zmiany bezwysiękowe
- wystepują u kotów z częściową (efektywną) odpornością komórkową
- zmiany ziarniniakowe to rezultat odizolowania przez organizm ognisk, w których wirus przetrwał działanie układu odpornościowego
Postać mieszana
- tylko mała ilość wysięku, niejasna fizjopatologia

Objawy kliniczne
- początek choroby może być nagły lub rozwijać się powoli
- początkowe objawy są niespecyficzne (np. anoreksja, spadek masy ciała, despresja, odwodnienie)
- temperatura 39,5 - 41 C, oporna na podawanie antybiotyków, faluje (obniża się i podwyższa) w ciągu dnia
Forma wysiękowa:
- gorączka
- wodobrzusze, znaczące powiększenie powłok brzusznych
- przyspieszone oddechy, stłumione szmery sercowe, jasne śluzówki
Forma sucha
- początek jest podstępny, niezauważalny
- często gorączka i spadek masy ciała
- objawy zależą od tego, jakie narządy są zaatakowane: najczęściej narządy jamy brzusznej (nerki, węzły chłonne, otrzewna, wątroba - zaburzenia typowe dla tych narządów), rzadziej ośrodkowy układ nerwowy (rodzaj zaburzeń zależy od lokalizacji w OUN) , najrzadziej uszkodzenie gałek ocznych (objawia się ślepotą)

Diagnoza
Hematologia i biochemia:
- zwykle neutrofilia , eozynofilia (podniesienie poziomu neutrofili, eozynofili), limfopenia (obniżenie poziomu limfocytów)
- anemia (łagodna do średniozaawansowanej, normocytarna, normochromatyczna) jako wynik hamujacego działania choroby na wytwarzanie erytrocytów
- czesto podniesiony poziom białek osocza >7,8 g/dl
- podniesione poziomy enzymów wątrobowych i bilirubiny
- podwyższony poziom fibrynogenu, skutkujący DIC
Ocena wysięku pobranego z jamy otrzewnej:
- jasnożółty do ciemnożółtego, ciągnący, lepki
- poziom białka >=5-12 g/dl
- krzepnący na powietrzu
- wysoka zawartość elementów komórkowych z 1600-25000 leukocytów w mikrolitrze
Badanie serologiczne:
- obecne są komercyjne testy ELISA, trzeba je wykonac dwukrotnie w odstępie 2 tygodni

Diagnoza różnicowa (choroby dające podobne objawy):
- toksoplazmoza
- FeLV
- FIV

Postępowanie
- nie ma skutecznej terapii w przypadku formy wysiękowej lub znacznego uszkodzenia narządów wewnętrznych przy postaci suchej
- można stosować leki nowej generacji - interferon, paciorkowcową proteinę A, AZT, Lydium, Baypamun - opisane przy FeLV
- postępowanie jest paliatywne, najlepsze wyniki przynosi u kotów nie wykazujacych objawów klinicznych, daje krótkie okresy remisji choroby
- Prednisolon 4 mg/kg m.c. doustnie 1 raz dziennie, również w kombinacji z cyklofosfamidem 2 mg/kg m.c. 1 raz dziennie
- antybiotyki o szerokim spektrum działania
- monitorowanie funkcji nerek i szpiku kostnego
- rokowanie jest ostrożne do złego
- forma wysiekowa najczęsciej kończy sie śmiercią w ciągu 5-7 tygodni od wystapienia objawów klinicznych. Przy postaci suchej czas życia zależy od jej zaawansowania, ale jest zanczaco dłuższy niz w formie wysiękowej

Zapobieganie
- w Polsce nie ma możliwości profilaktyki
- w USA stosowana szczepionka donosowa
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:37   

Infekcja wirusem kociej białaczki

Definicja
Wirus kociej białaczki (FeLV) powoduje spontaniczne nowotworzenie u kotów. Ponadto powoduje obniżenie aktywności szpiku kostnego i obniżenie odporności (immunosupresję)

Przyczyna
Charakterystyka wirusa
- FeLV jest retrowirusem, namnażającym się w szpiku kostnym, śliniankach i nabłonku dróg oddechowych
- nie powoduje uszkodzenia komórek (nie jest cytopatyczny) i pączkuje z błony komórkowej
- są trzy podgrupy wirusa: A (u wszystkich kotów chorych), B (tylko razem z A, u 50% kotów chorych) i C (najrzadziej, mutacja A)
Epidemiologia
- FeLV przenosi się tylko bezpośrednio za pośrednictwem śliny, potrzebny jest bliski, długotrwały i bezpośredni kontakt by doszło do przekazania zakażenia
- ew. możliwe zakażenie za pośrednictwem innych wydzielin i wydalin, ale rzadkie i mało prawdopodobne
- możliwe zakażenie śródmaciczne
- jest jedną z najistotniejszych przyczyn śmierci i ciężkich chorób przewlekłych u kotów domowych
- FeLV jest wrażliwy na popularne srodki dezynfekcyjne, mydła, ciepło i suszenie

Patofizjologia
Postawowe informacje
- większość kotów jest narażona na kontakt z wirusem już we wczesnym okresie życia
- po zakażeniu drogą pokarmową wirus atakuje tkankę limfatyczną nosa i gardła, po 2 tygodniach dochodzi do postaci ostrej choroby
- u ok. 40% kotów układ odpornościowy zwalczy infekcję całkowicie, kot będzie zdrowy i odporny na ponowne zakażenie przez wiele lat
- u ok. 30% kotów układ odpornościowy nie da rady zniszczyć wirusa, będą one stale chore, produkujące wirusa - są źródłem zakażenia dla innych kotów
- u ok. 30% kotów dojdzie do zakażenia latentnego - układ odpornościowy będzie w stanie stłumic infekcję, ale nie zniszczyć wszystkich wirusów. Przetrwają one ukryte w organizmie i z czasem może dojść do uaktywnienia wirusa i postaci klinicznej choroby. Możliwe jest także nie ujawnienie się infekcji do końca zycia kota a nawet zwalczenie infekcjii wyzdrowienie (bardzo rzadko)
- przy niewystarczającej odpowiedzi immunologicznej FeLV przedostaje się do szpiku kostnego, atakując komórki prekursorowe krwinek
- część kotów, które nie wyeliminowały całkowicie wirusa może przechowywać go w formie nieczynnej (latentnej) w komórkach szpiku kostnego
- późniejszy stres lub zaburzenia odporności może reaktywować latentnego wirusa
- częściowa odpowiedź immunologiczna, mająca miejsce zanim FeLV doprowadzi do obniżenia aktywności szpiku kostnego, czyni z części kotów rezerwuar infekcji dla pozostałych kotów
Wpływy środowiskowe
- życie w dużej grupie i stres zwiększają ryzyko zakażenia
- koty wykazujące stały wynik dodatni w testach białaczkowych mają znacząco wyższe ryzyko śmierci związanej z chłoniakiem lub nienowotworowymi zaburzeniami związanymi z obniżeniem odporności
- część szczepów FeLV może być niezdolna do samodzielnego zakażenia i może wymagać do replikacji obecności wirusa "pomocniczego", takiego jak wirus kociego mięsaka

Objawy kliniczne
Choroby nowotworowe:
1. Białaczka
Definicja:
- komórki nowotworowe to limfoblasty, zazwyczaj komórki T u kotów i B u psów
- to gwałtownie postępujaca choroba nowotworowa kotów i psów młodych i w średnim wieku
Objawy kliniczne:
- letarg, anoreksja
- czasami krwawienia
- objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, jeżeli dochodzi do zaatakowania opon mózgowych lub rdzeniowych: zazwyczaj zaburzenia nerwów czaszkowych
- jasne błony śluzowe
- powiększenie śledziony, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych
- czasami gorączka lub inne objawy infekcji bakteryjnych
Diagnoza
- badanie morfologii krwi jest czasami istotne w diagnozie jeżeli wskazuje poziom > 20000 leukocytów w mikrolitrze
- badanie szpiku kostnego (biopsja) jest niezbędne, jeżeli poziom leukocytów we krwi jest normalny lub wręcz obniżony, wskazane przy podniesionym poziomie leukocytów we krwi (potrzeba wykonania kilku biopsji)
Postępowanie:
- poziom neutrofili > 3000/mikrolitr - leki mielosupresyjne (patrz chłoniak)
- poziom neutrofili < 3000/mikrolitr lub poziom płytek krwi < 75000/mikrolitr - leki oszczędzające szpik kostny: vinkrystyna, prednisolon, L-asparaginaza (raczej nieskuteczna u kotów)
Monitoring pacjenta:
- badanie morfologii krwi co 5-7 dni (podczas chemioterapii)
- badanie moczu w kierunku krwawień
- zapobieganie zakażeniom wtórnym (antybiotyki o szerokim spektrum działania)
-jeżeli po roku terapii nie doszło do nawrotu choroby można rozważyć zaprzestanie leczenia
- skuteczne wyleczenie u ok. 25% kotów po zastosowaniu kombinacji vinkrystyna/prednisolon
2. Chłoniak
Definicja
- nowotwór z tkanki limfatycznej, pierwotnie atakujący węzły chłonne oraz narządy trzewne, takie jak wątroba czy śledziona
- najczęstsza choroba nowotworowa węzłów chłonnych
Przyczyny
- choroby wirusowe : FeLV, podobno też czasami FIV
- predyspozycje genetyczne
- narażenie na czynniki rakotwórcze
Klasyfikacja:
- u kotów najczęstsza postać śródpiersiowa, potem pokarmowa, nerkowa, rozsiana, białaczkowa.
Objawy kliniczne:
- u kotów średnia wieku 3 lata dla kotów FeLV-dodatnich i 7 lat dla kotów FeLV-ujemnych
- postac śródpiersiowa: zaburzenia oddechowe, często obrzęk twarzy i kończyn piersiowych, wielomocz, zwiększone pragnienie, anoreksja, osłabienie
- postać pokarmowa: spadek masy ciałą i letarg, wymioty, biegunka, z krwią lub bez krwi
- postać nerkowa: niewydolnośc nerek, mocznica
- postać rozsiana: uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, brak apetytu, letarg, spadek masy ciała, zwiększone pragnienie, zwiększona produkcja moczu, powiększenie wątroby i sledziony, zaburzenia widzenia
Diagnoza:
- badanie fizykalne: jasne śluzówki, czesto z wybroczynami, powiększenie węzłów chłonnych, powiększenie narządów jamy brzusznej
- badanie morfologii krwii szpiku: wadliwe limfocyty we krwi, obniżenie poziomu płytek krwi, eozynofilów, limfocytów, występowanie jądrzastych erytrocytów; anemia; w szpiku liczne nieprawidłowe limfocyty
zaburzenia biochemii krwi: hiperkalcemia, podniesiony poziom mocznika ikreatyniny (postać nerkowa), podniesiony poziom enzymów wątrobowych (postać wątrobowa)
- przy zakażeniu FeLV najczęsciej postać śródpiersiowa i rozsiana (80%), postać nerkowa (50%), pokarmowa (30%), rzadko skórna
Postępowanie:
- najlepsze perspektywy niesie ze soba postać rozsiana, zlokalizowane są trudniejsze w terapii
- u kotów FeLV znacząco skraca czas przeżycia
- podawanie leków chemioterapeutycznych : cyklofosfamid, arabionozyd cytozyny, vinkrystyna, 6-merkaptopuryna, tetotrexat, L-asparaginaza, doxorubicyna
- choroba nieleczona kończy się zazwyczaj zgonem w ciągu 4-6 tygodni
- w przypadku wczesnie rozpoczetej terapii przy zakażeniu FeLV osiąga się czas przezycia około 18 miesięcy

Obniżenie aktywności szpiku kostnego:
- możliwa jest wtórna anemia
- zazwyczaj prawidłowy poziom leukocytów, ale możliwe obnizenie poziomu granulocytów i limfocytów (granulocytopenia i limfopenia)
- szpik kostny normokomórkowy, ale może być obniżona zawartość komórek
Inne syndromy:
- kłębuszkowe zapalenie nerek z zespołem nefrotycznym
- zaburzenia w rozrodzie: niepłodność, ronienia związane z bakteryjnym zapaleniem błony śluzowej macicy
- uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, szczególnie żuchwowych
- powstawanie wyrośli chrzęstno-kostnych i marmurowatość kości
- zaburzenia widzenia
- nietrzymanie moczu
- obniżenie odporności i wtórne zakażenia bakteryjne

Diagnoza
- wg objawów klinicznych + badania dodatkowe
Oto schemat postępowania diagnostycznego przy badaniu w kierunku FeLV:


Postępowanie
- omówione przy konkretnych chorobach
- polega głównie na unikaniu zakażeń wtórnych
- leki immunostymulujące np. Lydium, Baypamun
- koty z kliniczną postacią choroby nie mają dużych szans na przeżycie
- koty-nosiciele powinny być otoczone staranną opieką. Należy pamiętac o tym, że mogą one żyć wiele lat i nie hcorować. Należy je jedynie odseparować od konaktu z innymi, zdrowymi kotami, zapewnić im warunki możliwie bezstresowe, dbać o profilaktyczne odrobaczanie i odpchlanie. Nosicieli nie należy szczepić przeciwko FeLV.

Leki najnowszej generacji stosowane w leczeniu białaczki:
Koci interferon gamma
- lek przeciwwirusowy
- jedynym wytwórcą preparatu weteryanrjnego jest Virbac (Virbagen Omega, fiolki po 5 i 10 MU)
- glikoproteina, wytwarzana naturalnie w organizmie
- wywiera wpływ na metabolizm komórek
- hamuje namnażanie wirusa w komórce poprzez wpływ na syntezę dwóch cząstek: PKR (hamuje powstanie białka elF2, przez co blokuje syntezę białek wirusa w rybosomach) oraz 2-5A (indukuje syntezę RNAzy-L, rozkładającej wirusowy mRNA)
- wywiera efekt immunomodulujący na organizm: powoduje zwiększoną prezentację antygenów i receptorów zwiazanych z procesem programowanej smierci komórki na powierzchni komórek zakażonych wirusem. Jednocześnie podnosi aktywność komórek układu odpornościowego: limfocytów T CD8+, komórek NK i neutrofilów (zwiększona aktywność utleniająca). Komórki układu odpornościowego łatwiej rozpoznają zakażoną komórkę i atakują ją, powodując programowaną śmierć (apoptozę) zainfekowanej komórki.
- spowalnia tempo podziałów komórkowych
- dawkowanie - zazwyczaj 1 MU/1 kg masy ciała podskórnie przez 5 kolejnych dni, terapię można powtarzać co 3 miesiące (są inne schematy stosowania, jednak nie biorę za nie odpowiedzialności)
- hurtowa cena netto 5 fiolek a 5 MU - ok. 180 euro, 5 fiolek a 10 MU - ok. 300 euro
- możliwe skutki uboczne (rzadkie): gorączka w ciągu 3-6 godzin po inikecji, wymioty, osłabienie, nieznaczne obniżenie poziomu leukocytów, trombocytów i erytrocytów, ustepujące w ciągu kilku dni od zaprzestania terapii
Ludzki interferon alfa
- wszystkie właściwości isposób działania jak koci interferon gamma
- dawkowanie: 30 IU/kot dziennie doustnie przez 6-7 tygodni - później dochodzi do powstania przeciwciał przeciwko niemu w organizmie kota i unieczynniania go. Istnieje też metoda podawania 30 IU/kot doustnie przez 7 dni, potem 7 dni przerwy, znów podawanie przez 7 dni, 7 dni przerwy i tak dalej. Można go też podawać drogą iniekcji domięśniowych. Maksymalna dawka dzienna to ok. 100 IU/kot.
AZT (Azidothymidine, Zidovudine, Retrovir, Retrovis)
- lek przeciwwirusowy
- inhibitor nukleozydowej odwrotnej transkryptazy (NRTI)
- uniemożliwia wirusowi zainfekowanie zdrowych komórek, jednak nie działa na komórki już zainfekowane
- najlepiej stosować w połączeniu z innymi lekami przeciwwirusowymi
- dawka 20 mg/kg masy ciała 3 razy dziennie przez 5 dni doustnie może uchronić świeżo zakażonego kota, ale nie działa na koty dawno zakażone
- można również stosowac dawkę 5 mg/kg masy ciała 2 razy dziennie podskórnie (za to dawkowanie nie odpowiadam)
- ma silne efekty uboczne - objawy i oddziaływanie na morfologię krwi jak interferon
Paciorkowcowa proteina A
- lek immunomodulujący
- element ściany bakteryjnej, wiążący fragment Fc przeciwciał (immunoglobulin) typu IgG
- powoduje zwiększenie ekspresji i prezentacji antygenów na powierzchni komórki, ułatwiając wykrycie zainfekowanej komórki przez układ odpornościowy organizmu
- dawka 6,6 mg/kg masy ciała dożylnie dwa razy w tygodniu z prednisolonem

Zapobieganie
- dostępne są szczepionki przeciwko białaczce kotów, ale ich działanie jest kontrowersyjne. Częstym skutkiem ubocznym ich stosowania jest powstanie mięsaka limfatycznego w miejscu iniekcji. Ponadto, nie powinny byc one stosowane u kotów, u których nie zaostało przeprowadzone badanie serologiczne w kierunku FeLV. Szczepienie może być zaniechane w przypadku kota domowego, nie wychodzącego
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:38   

Zakażenie wirusem kociego niedoboru immunologicznego (FIV)

Definicja
- zakażenie FIV powoduje nabyty niedobór immunologiczny u kotów

Przyczyna
Charakterystyka wirusa
- FIV nalezy do retrowirusów, jest izolowany z leukocytów krwi obwodowej
- powoduje u kotów i kotowatych chorobę odpowiadającą AIDS u ludzi
- wrażliwy na warunki środowiska zewnętrznego i standartowe środki dezynfekcyjne
Epidemiologia
- rozpowszechniony na całym świecie
- najczęściej przenoszony poprzez ugryzienie i kopulację (możliwe jedynie zakażenie bezpośrednie, przez zwierzę, nie ma zakażeń drogą pośrednią)
- ew. możliwe zakażenie śródmaciczne lub w okresie porodu (np. przy przegryzaniu pępowiny)
- może być izolowany z osocza, śliny i płynu mózgowo-rdzeniowego
- wychodzące, niekastrowane samce to grupa najwyższego ryzyka, chorba rzadziej wystepuje u samic

Patofizjologia
- atakuje białe krwinki, upośledzając ich funkcję i odniżając odporność organizmu
- uogólnione powiększenie węzłów chłonnych nastepuje zwykle w ciągu 3-7 tygodni od zakażenia
- długość fazy bezobjawowej znacząco zależy od warunków środowiskowych, odżywiania, statusu immunologicznego zwierzęcia (może trwać do 7 miesięcy)
- ważną rolę odgrywają zakażenia wtórne do infekcji FIV

Objawy kliniczne:
- są trzy fazy choroby, następujące po sobie
Faza ostra:
- trwa zwykle 4-6 tygodni
- uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, gorączka, złe samopoczucie
- wtórne infekcje bakteryjne, głownie układu pokarmowego i skóry
- zaburzenia szpiku kostnego
Faza ukryta (latentna):
- poprzedza fazę przewlekłą, długość nieznana, objawów brak
Faza przewlekła (terminalna):
- ujawnia się zazwyczaj w wieku powyżej 5 lat
- zapalenie jamy ustnej i dziąseł
- biegunka
- przetrwałe infekcje górnych dróg oddechowych i dróg moczowych
- wyniszczenie i dreszcze
- ropne zapalenie spojówek, światłowstręt
- ropne zapalenie przewodu słuchowego zewnętrznego
- objawy neurologiczne: zmiany behawioralne, zachowanie psychotyczne, demencja, mimowolne drgania mięśni twarzowy, padaczka
- wrażliwośc na zakażenia

Diagnoza
- hematologia: obniżenie poziomu neutrofilów (neutropenia), czesto z olbrzymią leukopenią (obnizenie poziomu leukocytów), anemia
- badania serologiczne: komercyjne testy ELISA
- można izolowac wirusa (rzadko stosowane)

Diagnostyka różnicowa (choroby o podobnym przebiegu)
- wszelkie inne przyczyny anemii, leukopenii i immunosupresji

Postępowanie, zapobieganie
- nie ma skutecznej terapii, która mogłaby zniszczyć wirusa lub powstrzymac chorobę
- można jedynie leczyć wtórne infekcje bakteryjne
- brak obecnie skutecznej szczepionki
- jedyna metoda profilaktyki to unikanie kontaktu kotów domowych z dzikimi
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:39   

Zakażenie kocim wirusem syncytialnym

Definicja
- koci wirus syncytialny/tworzący syncytium (FeSFV) powoduje postępujące zapalenie wielostawowe u zakażonych kotów

Przyczyna
- FeSFV jest retrowirusem, powodującym powstawanie wielojądrzastych zespólni (wielojądrzasta masa protoplazmy wytworzona przez zespolenie wielu komórek) w gwałtownie rosnących populacjach komórek
- wirus dostaje się do organizum poprzez rany gryzione
- najbardziej narażone są koty wychodzące i dzikie
- możliwe zakażenie śródmaciczne

Patofizjologia
- nie wszystkie koty zakażone FeSFV będą wykazywały objawy chorobowe
- większość zainfekowanych kotów wykazyje także infekcje FeLV i/lub FIV
- zapalenie stawów najprawdopodobniej wynika z przewlekłego wytwarzania antygenów i odkładania się kompleksów antygen-przeciwciało (FeSFV-stosowne przeciwciało) w stawach
- zakażenie utrzymuje się całe życie

Objawy kliniczne
- często bezobjawowe
- przewlekłe postępujące zapalenie wielostawowe, zwłaszcza niekastrowane, wychodzące samce w wieku 1,5-5 lat: obrzmiałe, opuchnięte i bolesne stawy, sztywny chód, często uogólnione powiększenie obwodowych węzłów chlonnych

Diagnoza
- badanie mazi stawowej - podwyższony poziom neutrofilów i dużych komórek jednojądrzastych
- badania serologiczne - immunodyfuzja i immunofluorescencja
- hodowla komórek z górnej jaśniejszej warstwy skrzepu krwi zawierającej osocze i krwinki białe

Diagnoza różnicowa (inne choroby dające podobne objawy)
- wszelkie inne możliwe przyczyny zapalenia stawów

Postępowanie i zapobieganie
- nie ma skutecznej terapii infekcji FeSFV, ale postęp choroby może być hamowany przy użyciu leków immunosupresyjnych, np. sterydów
- zwierzęta chore powinny być odizolowane, zwłąszcza z hodowli, w których wystepuje wiele kotów
_________________
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:41   

Koci katar

Definicja i przyczyny
- koci katar to zakażenie górnych dróg oddechowych, które może być powodowane przez jeden lub kilka patogenów
- patogeny to: koci herpeswirus typu 1 (FHV-1), koci kaliciwirus (FCV), reowirusy, bakterie z rodzjów Chlamydia, Mycoplasma, Boedetella, Pasteurella
- badania wykazują że FHV-1 i FCV odpowiadają za 85-90% przypadków kociego kataru
- teoretycznie wszystkie infekcje wywyoływane przez te wirusy są wikłane przez wtórne zakażenia bakteryjne, co znacząco powieksza powagę choroby i śmiertelność

Patofizjologia
Zakażenie od chorego kota
- najczęściej zakażenie od wydzielin i wydalin chorego kota, zakażenie bezpośrednie - mocz, kał, ślina, wypływ z oczu czy nosa
- równie powszechne zakażenie za pośrednictwem przedmiotów, z którymi miał styczność chory kot - ręce, miski, kuwety, ubrania, klatki i tym podobne.
- najrzadziej zakażenie drogą kropelkową (poodobno są w stanie pokonac dystans jedynie 1,2 metra w postaci aerozolu)
Zakażenie od nosiciela
- do nosicielstwa dochodzi u 80-90% kotów, które przechorowały koci katar
- objawy nosicielstwa są zazwyczaj niezauważalne, ew. może się pojawiać wyciek z nozdrzy raz na jakiś czas
- FCV jest rozsiewany stale wraz ze złuszczajacym się nabłonkiem jamy ustnej i gardła
- FHV-1jest rozsiewany okazjonalnie wraz ze złuszczajacym się nabłonkiem jamy ustnej i gardła, zazwyczaj po sytuacjach stresujacych (np. transport, wystawy, podanie glikokortykosteroidów)
- potrzebny jest bliski i długotrwały kontakt nosiciela z kotem zdrowym nieuodpornionym by mogło dojść do zakażenia
- w przypadku FHV-1 może dojśc także do zakażenia śródmacicznego lub zakażenia w trakcie krycia (drogą płciową)
Odporność
- naturalna odporność (siarowa) utrzymuje się do 6-8 tygodnia życia dla FHV-1 i do10-14 tygodnia życia dla FCV
- po przechorowaniu odporność uzyskana w wyniku choroby utrzymuje się jedynie przez 3-4 miesiące

Objawy kliniczne
Ogólnie
- zazwyczaj chorują koty młode, w wieku 6-12 tygodni i dorosłe koty nieszczepione
- gorączka, depresja
- kaszel, kichanie
- wypływ z nozdrzy i worków spojówkowych
- anoreksja, owrzodzenia jamy ustnej, nadmierne ślinienie
- odwodnienie i utrata masy ciała
- odruchy wymiotne i niechęć do jedzenia
- w ciągu kilku dni może dojść do poprawy samopoczucia i stopniowego wyzdrowienia u niektórych zwierząt, zaś u innych choroba może się ciągnąć tygodniami
- powaga choroby i śmiertelnośc jest większa u kociąt i kotów o obniżonej odporności (np. zakażonych FeLV)
- FHV-1, FCV i Chlamydia mogą powodowac jedynie chorobe oczu, bez objawów ze strony układu oddechowego
- koty wykazujace długotrwałe lub występujące od czasu do czasu kichanie, kaszlenie, śluzowo-ropny wyciek z nozdrzy i/lub zapalenie dziąseł mogą byc nosicielami
Koci herpeswirus typu 1
- doprowadza, wraz z Chlamydia sp. do zapalenia spojówki i rogówki, co może prowadzić do powstania owrzodzeń rogówki. Ma miejsce obfity wyciek ropny z oka, spojówki są obrzękłe, zaczerwienione, oko przymknięte. Należy pamiętać o tym, że nie leczony wrzód rogówki może doprowadzić do jej perforacji, zakażenia, a w konsekwencji ślepoty i utraty oka
- u części zwierząt może prowadzić do przewlekłego zapalenia spojówek. Ma wówczas miejsce stały wyciek z oczu oraz zmętnienie oka. Stan ten jest niemożliwy do wyleczenia, można jedynie stosowac leczenie doraźne, tymczasowo poprawiające stan zdrowia
- prowadzi do początkowo ostrego zapalenia jamy nosowej - dochodzi do martwicy nabłonka małżowin nosowych, ropnego wysięku, ciężkiej duszności. Zapalenie z czasem przechodzi w proces przewlekły, charakteryzujący się nieznaczną dusznością, surowiczym (wodnistym) wypływem z nozdrzy i kichaniem. Stan ten nie jest możliwy do wyleczenia, można jedynie stosowac leczenie doraźne, tymczasowo poprawiające stan zdrowia
- w przypadku zakażenia w czasie ciąży może dojść do ronienia, ew. kocięta rodzą się słabe i szybko umierają z objawami zapalenia płuc
Koci kaliciwirus
- w sprzyjających warunkach (silne osłabienie organizmu) może doprowadzić do zapalenia oskrzeli i płuc. Jest to stan niezwykle groźny dla zdrowia kota, zwłaszcza jeżeli dojdzie do wtórnych infekcji bakteryjnych. Pojawia się osłabienie, apatia, silna duszność, gorączka, niechęć do jedzenia i picia. W razie braku leczenia chorba może prowadzić do śmierci zwierzęcia
- powoduje zapalenie jamy ustnej i dziąseł wraz z owrzodzeniami i nadżerkami podniebienia, języka, łuków podniebiennych. Powodują one silny ból, niechęć do jedzenia, ślinienie, brzydki zapach z jamy ustnej. Zmiany zazwyczaj ustępują samoistnie, czasami przechodzą w postać przewleką choroby
- bardzo rzadko dochodzi do powstania mięśniowej postaci choroby - syndromu kulejącego kocięcia. Ma ona miejsce u kociąt, cechuje się szybkim powstaniem i gwałtownym przebiegiem. Kot ma temp. > 40C, obrzękłe i bolesne stawy i mięsnie kończyn. Stan jest tak bolesny, że zwierzęta nie są się w stanie poruszać. Na szczęscie zachowany jest apetyt i pragnienie, więc z pomocą właściciela zwierze moze byc odżywiane i pojone. Po ok. 4 dniach stan ustepuje samoistnie.

Diagnoza
- zazwyczaj na podstawie objawów klinicznych
- identyfikacja konkretnych patogenów jest trudna - nie można tego zrobić na podstawie objawów klinicznych. Idnetyfikacja jest zalecana w przypadku trudnych przypadków w hodowlach kotów lub kotów trzymanych pojedynczo z przewlekły, opornie poddającym się leczeniu przebiegiem choroby
- są dostepne dwa testy do identyfikacji FHV-1: izolacja wirusa z wymazów pobranych z nosa, worków spojówkowych, jamy ustnej oraz badanie immunofluorescencyjne preparatów odciskowych spojówek
- identyfikacja Chlamydia sp.: specjalne metody barwienia preparatów odciskowych i wymazów z gadła, spojówek, nosa (barwienie metodą Giemsa); badanie immunofluorescencyjne w kierunku Chlamydia sp., hodowla komórkowa, badanie immunofluorescencyjne niebezpośrednie w kierunku przeciwciał anty-Chlamydia sp.
- FCV może byc izolowany z wymazów wymazów pobranych z nosa, worków spojówkowych, jamy ustnej
- badanie miana przeciwciał przeciwko wspomnianym antygenom dwa razy co dwa tygodnie - czterokrotne powiększenie miana przeciwciał po 2 tygodniach potwierdza diagnozę (rzadko)
- hodowle bakterii z wymazów pobranych z nosa, worków spojówkowych, jamy ustnej (rzadko, trudne do odróżnienia od flory fizjologicznej)

Postępowanie
Leczenie wspomagające:
- oczyszczanie nozdrzy i oczu z wysięku
- nawilzanie powietrza dostającego się do dróg oddechowych (nawilżacze powietrza, inhalacje)
- ciepłe, dobrze wentylowane środowisko
- wysoce strawne, smaczne i miękkie jedzenie
W przypadku nadmiernego ślinienia
- myć okolicę pyska
- podawać płyny (kroplówki), by nie dopuścić do odwodnienia
- płukać jamę ustną płynami odkażającymi (napar z rumianku, szałwii)
- dieta musi być płynna
- w przypadku niemożności podawania pokarmu doustnie nalezy rozważyć założenie stałej sondy nosowo-żołądkowej i odzywianie kota tą drogą
W przypadku zapalenia spojówek
- leki przeciwzapalne (np. diclofenac, prep. Naclof),
- antybiotyki (np. tobramycyna, prep. Tobrex, gentamycyna),
- leki przemywające gałkę oczną (płyn fizjologiczny w postaci kropel ocznych, Vidisic gel)
- przemywanie okolicy oka i usuwanie wysięku, np. naparem z rumianku lub specjalnymi preparatami pielęgnacyjnymi
Zwalczanie wtórnych infekcji bakteryjnych
- amoksycylina lub ampicylina 10-22 mg/kg m.c. doustnie 3 razy dziennie
- amoksycylina z kwasem klawulonowym 12,5 mg/kg m.c. doustnie 2 razy dziennie
- tetracyklina 15-25 mg/kg m.c. doustnie 3 razy dziennie
- ciężarne samice zakażone Chlamydia sp. mogą otrzymywać erytromycynę 10-15 mg/kg doustnie 3 razy dziennie lub tylozynę 25 mg/kot doustnie 3 razy dziennie - wymienione są jedynie przykładowe antybiotyki, moga być one także podawane drogą iniekcji podskórnych czy domięśniowych.

Zapobieganie
- kocięta szczepi sie w wieku ok. 9 tygodni, powtórka wieku 12 tygodni
- następne szczepienie po upływie roku, późniejsze co 2-3 lata
- w przypadku kotów wychodzących, żyjących w skupiskach lub "chorowitych" szczepienie powinno byc odnawiane co roku
_________________
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:51   

Postępowanie w nagłych przypadkach
(lista wg zgłoszeń uczestników forum, na podstawie Waszych pytań i wniosków opisy będą modyfikowane, dodawane też będą opisy nowych zagadnień. Proszę więc o udział w tworzeniu wątku )

Obtarcia, zadrpania, drobne skaleczenia:
- usunąć zanieczyszczenia np. silnym strumieniem przegotowanej wody
- zdezynfekować Rivanolem, wodą utlenioną, jodyną lub spirytusem

Rany opuszek, urgyzienia:
- delikatnie zdezynfekować Rivanolem (nie używać leków ścinających tkanki, takich jak jodyna, woda utleniona czy spirytus)
- usunąć większe zanieczyszczenia jałowym gazikiem
- wypłukać Rivanolem
- przykryć jałowym gazikiem i udac się do lekarza weterynarii
- w przypadku głębokich ran kończyn z obfitym krwawieniem należy założyć opaskę uciskową na kończynę powyżej miejsca krwawienia, zabezpieczyć jałowym gazikiem i udać się do lekarza weterynarii

Oparzenie gorącym płynem:
- miejsce oparzone przemywać delikatnie chłodną wodą
- w przypadku poważnych oparzeń po schłodzeniu zabezpieczyć oparzenie jałową gazą i udac się do lekarza weterynarii
- przy nieznacznych, miejscowych oparzeniach po schłodzeniu należy zabezpieczyć miejsce przed lizaniem
- nie należy na oparzenia stosować maści ani kremów

Kleszcz wczepiony w skórę:
- kleszcza należy uchwycić pensetką lub specjalnym przyrządem do wyciągania kleszczy tuż przy skórze i wykręcić, nie ciągnąc
- miejsce po kleszczu należy zdezynfekować
- kleszcza nie nalezy wyrywać, smarowac tłuszczem ani przypalać
- w przypadku urwania głowy kleszcza nalezy udac się do lekarza weterynarii celem jej usunięcia - dookoła niej może rozwinąć się stan zapalny

Ciało obce w oku:
- w przypadku ziarenek piasku czy innych luźnych ciał obcych w oku można spróbować je wypłukac strumieniem przegotowanej wody albo delikatnie usunąć rogiem chusteczki czy szpatułką kosmetyczną
- w żadnym przypadku nie należy próbować usuwać samodzielnie ciał obcych wbitych w gałkę oczną!!!
- w takiej sytuacji należy zabezpieczyć oko jałową gazą i udac się do lekarza weterynarii

Coś utkwiło między zębami:
- objawy: ślinotok, niechęć do jedzenia, próbowanie wyjęcia sobie ciała obcego z pyska łapą, niepokój, czasami przykry zapach z jamy ustnej
należy spróbować delikatnie usunąć ciało obce, chwytając je kleszczykami lub pensetą
- jeżeli nie udaje się tego zrobić samodzielnie, ciało obce jest wbite w tkanki lub znajduje się głęboko w gardle należy udać się do lekarza weterynarii

Kontakt z chemikaliami:
- trudno to konkretnie opisać, bo wszystko zależy od rodzaju środka, z którym kot miał kontakt
- generalnie nalezy szybko usunąć kota z miejsca zagrożenia
- miejsce zabrudzone chemikaliami należy spłukać silnym strumieniem wody lub delikatnie wytrzeć - należy uważać, żeby nie wetrzec przy okazji chemikaliów w skórę
- większość substancji organicznych można spróbować zmyć szarym mydłem
- w razie wypicia substancji chemicznej nie wolno prowokować wymiotów!!! Należy udać się do lekarza weterynarii, który udzieli fachowej pomocy.
- ewentualnie, jeżeli droga do weta jest daleka można spróbowac napoić kota mlekiem, które ma właściwości buforujące, zobojętniające

Uszkodzenia mechaniczne:
- postępowanie zależy od ich powagi
- w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek deformacji, nie używania kończyny należy udac się do lekarza weterynarii
- przy mniejszych urazach można stosować przez 2 dni 2-3 razy dziennie okłady z wody z lodem na 10-15 minut
- nie należy wcierać żadnych maści przeznaczonych dla ludzi ani podawać ludzkich leków przeciwbólowych, zwłaszcza ibuprofenu
- można podac 1/10 czopka Pyralginy doodbytniczo 1-2 razy w odstępie 6 godzin
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:52   

Grzybice powierzchowne skóry kotów

Zakażenie dermatofitami

Definicja
- dermatofitoza to zakażenie struktur zrogowaciałych (włosy, pazury, naskórek zrogowaciały) przez grzyby odżywiające się keratyną
- bardzo częsta infekcja kotów

Przyczyny
- najczęściej grzyby Microsporum canis, Microsporum gypseum, Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton verrucosum
- 90-98% zakażeń u kotów powodowane przez M. canis
- choroba ta jest wysoce zaraźliwa dla ludzi!

Patofizjologia
- zakażenie najczęsciej dotyczy włosów, mieszków włosowych oraz naskórka, rzadziej pazurów
- u młodych zwierząt o niskim statusie immunologicznym łatwiej dochodzi do poważnej, klinicznej postaci choroby niż u zwierząt dorosłych
- u dorosłych kotów, w przeciwieństwie do psów, rzadko dochodzi do samowyleczenia, choroba zazwyczaj przechodzi w postać ukrytą, podkliniczną
- do przeniesienia choroby dochodzi drogą kontaktu bezpośredniego lub pośredniego, poprzez szczotki, posłania i t.p.
- do zakażenia potrzebny jest nie tylko kontakt zarodników ze skórą, ale zespół sprzyjajascych okoliczności: duża wilgotność, wysoka tempertaura środowiska
- dermatofitozy występują zazwyczaj wtórnie do innych chorób przebiegających z zapaleniem skóry

Objawy kliniczne
- świąd zmienny, od znikomego do nasilonego (przyjmuje się, że jedynie infekcja M. canis przebiega z silnym świądem)
- ogniskowe wyłysienia, nieregularne lub okrągłe, pokryte łuską lub nie
- w ogniskach połamane włosy, nadające zmianei wygląd podobny do rżyska
- łuszczące się drobne strupy
- czasami przebieg w postaci niezapalnych wyłysień lub płytki eozynofilowej
- czasami możliwy tzw. zakaźny trądzik podbródka, czyli trądzik bpodbródka będączy wynikiem dermatofitozy
rzadko dochodzi do grzybicy pazurów - staja się one wtedy, kruche , łamliwe, rozwarstwiają się, niejednokrotnie grubieją

Rozpoznawanie
- wg objawów klinicznych
- do badań pobiera się:
* zeskrobina ze świeżo powstałych zmian lub z brzegu zmiany starej
* włosy z rejonu zmiany - najlepiej wyczesywane przez kilka minut
* ew. fragmenty pazura i otaczających go włosów i naskórka
- hodowla posiewu z zeskrobiny lub preparatu odciskowego ze szczotki z włosami
- badanie mikroskopowe zeskrobiny i włosóww poszukiwaniu grzybów i ich zarodników
- badanie w świetle lampy Wooda
* wykrywa fluorescencję M. canis
* w swietle lampy Wooda pozytywny wynik badania jedynie w przypdaku 50-80% szczepów M. canis
* badanie jedynie orientacyjne, kiedy swieci jest pewne, ze to M. canis, jezeli nie świeci - badamy dalej

Diagnostyka różnicowa (inne choroby o podobnym przebiegu)
- zakażenie Staphylococcus intermedius
- alergiczne zapalenia skóry (grudki)
- zapalenie mieszków włosowych
- choroby autoimmunologiczne, nadwrażliwość na leki

Leczenie
- wygolenie skóry dookoła zmian, przypadku kotów długowłosych wygolenie całego ciała
- leczymy zwierzęta i chore oraz te, które miały z nimi kontakt, jako bezobjawowych nosicieli
- nie jest do końca zakończony spór o to, czy zwierzę można leczyć wyłącznie miejscowo czy też wyłacznie ogólnie
- leczenie miejscowe:
* kąpiele w szamponach z nadtlenkiem benzoilu, ketokonazol (nizoral). Przeciwnicy tej metody podkreślają, że w ten sposób można rozsiać zarodniki grzyba po znacznie wieszej powierzchni, ponadto zanieczyścic nimi wannę i w tą drogą zwiększyć zagrożenie zakażenia człowieka
* leki do stosowania miejscowego: klotrimazol (Clotrimazol krem), mikonazol, enilkonazol (Imaverol), ketokonazol (Nizoral krem)
- leczenie ogólnoustrojowe
* najczęściej gryzeofulwina w dawce 10-30 mg/kg dwa razy dziennie podczas posiłku bogatego w tłuszcze. Nie nalezy jej podawać kotom zakażonym FeLV i FIV, gdyż może ona powodowac obniżenie aktywności szpiku kostnego. Nie należy jej stosować u kotek w ciąży
* ketokonazol w dawce 10 mg/kg 1 raz dziennie
* terbinafina (Lamisil) w tabl. 125 mg: 1/6 -1/4 tabletki 1 raz dziennie przez minimum 4 tygodnie (b. skuteczny lek!)
- terapia powinna trwać minimum 4 tygodnie i zakończyć się po pomślnym (negatywnym) wyniku posiewu ze skóry i włosów (choć w UE zalecany trzykrotny wynik negatywny w odstępie tygodniowym)
- pomocniczo w terapii można stosować szczepionki przeciwko grzybicy - o nich prz profilaktyce

Kontrola środowiska i pacjenta
- staranne czyszczenie środowiska z włosów i naskórka kota (odkurzanie)
- staranna dezynfekcja (Ace, Domestos, Virkon) środowiska oraz przedmiotów, z którymi miał kontakt chory osobnik
- leczenie wszystkich zwierząt, które miały kontakt z chorym osobnikiem
- co 2 tygodnie kontrola enzymów watrobowych i morfologii krwi
- staranne zwrócenie uwagi na ludzi mających kontakt z chorym kotem - sami mogą zachorować na grzybicę

Szczepionki:
- na polskim rynku są obecnie dostępne dwie szczepionki przeciwgrzybicze
- rózni autorzy róznie oceniają ich skuteczność, ale sporo opinii entuzjastycznych, których nie należy lekceważyć
- FELISVAC Mc
* inaktywowana zawiesina zhomogenizowanej hodowli szczepu Microsporum canis
* przeznaczona do szczepień profilaktycznych i leczniczych w przypadku grzybicy skórnej wywołanej przez Microsporum canis.
* dla celów profilaktycznych i leczniczych szczepionkę należy podawać kotom w wieku
powyżej 6 tygodni według schematu:
- koty w wieku 6-12 tygodni - 1 ml domięśniowo
- koty w wieku powyżej 3 miesięcy - 2 ml domięśniowo
* każdą dawkę najlepiej rozdzielić i stosować domięśniowo w obie kończyny tylne powyżej
stawów skokowych. Szczepienia powtarza się po 10-14 dniach od pierwszego podania
preparatu stosując te same dawki i metodę aplikacji.
U kotów chorych z rozległymi i głębokimi zmianami zaleca się szczepienia trzykrotne
wg opisanego schematu.
- INSOL DERMATOPHYTON
* zawiera mieszankę rozmaitych szczepów Trichophyton spp. i Microsporum spp. inaktywowanych chemicznie
* przeznaczona do uodparniania i leczenia klinicznej postaci dermatofitozy
* w celach profilaktycznych i leczniczych szczepionke podaje sie kotom domięśniowo w odstępie 2 tygodni:
- koty do 1 kg - 0,5 ml/kot
- koty powyżej 1 kg - 1,0 ml/kot
* zaleca się każdorazowo podawać w inną kończynę

Drożdżyca skóry

Definicja
- lokalne nadmierne rozmnożenie drożdżaków Malassezia spp. lub candida spp.
- są to składniki normalnej flory śluzówek jamy ustnej, układu pokarmowego i rozrodczego
- choroba i rozmnozenie drożdżaków wynikają z lokalnych zaburzeń lub iobnizenia statusu immunologicznego zwierzęcia

Patofizjologia
- zazwyczaj do rozplemu drożdżaków dochodzi przy zniszczeniu baraiery nabłonkowej (np. uraz mechaniczny) lub zaburzeniach prawidłowej flory (np. długotrwała antybiotykoterapia)
- choroba moze się też rozwinąć u zwierząt z zaburzoną odpornością komórkową
- jest zawsze chorobą wtórną, nie jest więc zaraźliwa
- występuje zazwyczaj wtórnie do takich chorób jak: atopowe zapalenie skóry, bakteryjne zapalenia skóry, zaburzenia hormonalne(zwłaszcza niedoczynność tarczycy), zaburzenia rogowacenia

Objawy kliniczne
- świad z łojotokiem lub bez łojotoku
- prosówkowe zapalenie skóry (skóra pokryta małymi grudkami, nie reaguje na leczenie starydami ani antybiotykami)
- uogólniony rumień i łojotok
- czarna woskowina w przewodach słuchowych zewnętrznych, której może towarzyszyć świąd małżowin usznych
- trądzik podbródka
- świąd opuszek palcowych i utrata pazurów
- zaczopowanie mieszków włosowych w okolicy małżowin usznych

Rozpoznawanie
- wg objawów klinicznych
- badanie posiewów z wymazów, zeskrobin, preparatów odciskowych

Leczenie
- podstawą terapii jest ustalenie choroby pierwotnej i jej zwalczenie
- ostrzyżenie włosów wokół zmian lub całego ciała u kotów długowłosych
- kąpiele 2-3 razy w tygodniu w szamponach przecigrzybiczych i przeciwłojotokowych (z chlorheksydyną, selenem, ketokonazolem, mikonazolem)
- doustnie ketokonazol 5-10 mg/kg 1 raz dziennie lub itrazkonazol w tej samej dawce
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:52   

Nadczynność tarczycy u kotów

Definicja
- hipertyroidyzm jest zespołem zaburzeń wywoływanych przez nadmierną koncentrację hormonów tarczycowych w organizmie

Przyczyny
- rozrost gruczolakowaty tarczycy (98%), zazwyczaj obustronny (70%)
- rak tarczycy (2%)

Objawy kliniczne i fizjopatologia
Występowanie
- wiek zazwyczaj 12-13 lat, choć przedział 4-22
- brak predylekcji płciowej czy rasowej
Objawy ogólne
- wyraźnie powiększona tarczyca u ponad 90% KOTÓW
- utrata masy ciała połączona z nadmiernym apetytem (95%)
- zmiany behawioralne: nadmierna ruchliwość, nerwowość, agresywność
Objawy żołądkowo-jelitowe
- biegunka (35-45%) w wyniku nadmiernego poboru pokarmu, zwiększonej motoryki przewodu pokarmowego i zaburzeń wchłaniania, kał nieuformowany, obfity
- wymioty (35-50%) w wyniku gwałtownego pobierania dużych ilości pokarmu oraz w wyniku bezpośredniego drażnienia strefy wyzwalającej wymioty przez hormony tarczycowe
- anoreksja (20-30%)
- zaburzenia funkcji wątroby: podwyższone poziomy enzymów wątrobowych we krwi
Objawy nerkowe
- nadmierne pragnienie i oddawanie moczu w wyniku podwyższonego przepływu krwi przez nerki, podwyższonego poziomu przesączania w kłębuszkach nerkowych, zaburzeń wchłaniania zwrotnego w kanalikach nerkowych. Możliwe także nadmierne pragnienie w wyniku bezpośredniego drażnienia ukłądu nerwowego przez hormony tarczycowe
- azotemia przednerkowa lub podwyższone procesy kataboliczne w tkankach z podwyższonym poziomem mocznika i kreatyniny
Objawy szkieletowe
- nadmierny poziom fosforu we krwi w wyniku nadmiernej resorpscji z kości
- podwyższony poziom fosfatazy zasadowej
Objawy z układu sercowo-naczyniowego
- szmery sercowe i rytm galopujący (50%)
- przerost mięśnia sercowego w wyniku: podwyższonego przepływu krwi przez serce, zwiększenia częstości uderzeń, zwiększenia objętości komór serca, zwiększonego oporu stawianego przez naczynia obwodowe, wzmożonej stymulacji ze strony układu współczulnego, bezpośredni efekt działania hormonów tarczycowych na mięsień sercowy
- niewydolność serca (10-15%): zazwyczaj odwracalna przy leczeniu, rozstrzeń mięśnia sercowego
- zaburzenia EKG - tachykardia zatokowa, przedwczesne pobudzenia przedsionkowe i komorowe
- RTG - powiększenie mięśnia sercowego (50%), odma opłucnowa lub wysięk w jamie opłucnowej
- erytrocytoza - podniesiony hematokryt (45%) w wyniku nadmiernej produkcji erytropoetyny

Rozpoznawanie
Rutynowe testy laboratoryjne:
- podniesiony poziom erytrocytów, leukogram stresowy
- podniesione enzymy wątrobowe (80%), mocznik i kreatynina (30-40%), niperfosfatemia
Poziom hormonów tarczycowych:
- T4 podniesione u większości kotów do ponad 55 nmol/l (43 ng/ml), (norma 15-55 nmol/l, 12-43 ng/ml), może ulegać wahaniom w ciągu dnia, czasami potrzeba pobrania kilku próbek krwi o róznych porach dnia w celu wykazania podwyższonego poziomu T4
- T3 podniesione, ale nie u wszystkicj kotów (90-95%), bardziej zmienne od T4 (norma 0,6-1,9 nmol/l, 0,4-1,2 ng/ml)
Test supresji T3
- przydatny gdy powtarzają się w badaniach prawidłowe poziomy T3 i T4
- T3 zazwyczaj powoduje obniżenie wydzielania TSH, co obniża wydzielanie T4
- u kotów z nadczynnością tarczycy poziom T4 nie jest zależny od wydzielania TSH więc nie bedzie on ulegał obniżeniu
Biopsja
- aspiracja cienkoigłowa miąższu tarczycy pomaga w rozpoznaniu zmian
- zazwyczaj nie jest potrzebne do postawienia rozpoznania

Diagnoza różnicowa
- inne choroby przebiegające ze spadkiem masy ciała przy dobrym apetycie: zespół złego wchłaniania, niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki, naciekające nowotwory żołądka i jelit, zapalenie żołądka i jelit, cukrzyca, choroby nowotworowe
- przewlekła niewydolnośc nerek
- choroby wątroby
- kardiomiopatie

Leczenie
- radioaktywny jod-131 - leczenie z wyboru jeżlei możliwe, nie uszkadza prawidłowego miąższu tarczycy, wymaga leczenia szpitalnego, wznowa u ok. 10% pacjentów
- leki niszczące miąższ tarczycy (patologiczny i zdrowy) - metamizol, propyltiouracyl, leki do stałego podawania, z dawką modyfikowaną wg efektu
- usunięcie chirurgiczne
- proplanolol - w celu wspomożenia i znormalizowania czynności serca

Kontrola pacjenta:
- przy terapii jodem 131 - prawdiłowa czynność tarczycy wraca ok 1-2 tygodnie po terapii, kontrola poziomu T4 2 i 6 miesięcy po terapii, jeżeli po 2 miesiacach po terapii nadal podniesiony poziom T4 rozważyć jej powtórzenie
- terapia metamizolem - w jej trakcie kontrolować poziom T4 co 2 tygodnie, przez pierwsze 3 miesiące tearpii kompletne badania krwi co 2-3 tygodnie, później co 3-4 miesiące
- po opercji nalezy kontrolować poziom wapnia i T4
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:57   

Wrzód eozynofilowy, płytka eozynofilowa, ziarniniak eozynofilowy

Definicja
- wrzód eozynofilowy jest zazwyczaj jednostronną lub obustronną nadżerką wargi górnej
- płytka eozynofilowa to wypukła, ogniskowa, silnie swędząca zmiana skóry owłosionej, intensywny świąd powoduje samookaleczenia, co owocuje owrzodzeniem, zadrapaniami i wysiękiem
- ziarniniak eozynofilowy jest asymptomatyczną chorobą skóry charakteryzującą się powstaniem liniowych lub guzkowatych obszarów objętych martwicą kolagenu skóry, co klinicznie objawia się jako dobrze odgraniczone, wypukłe, lite do twardych, guzkowate lub liniowe zmiany skóry
- są one różnymi chorobami, ale mogą być również obecne równolegle u jednego osobnika
- wydaje się, że mogą byc one ze sobą powiązane jako prawdopodone manifestacje choroby skóry wywoływanej nadwrażliwością

Przyczyny i patofizjologia
- przyczyna jest nieznana, ale jest to najprawdopodobniej wynik nadwrażliwości typu I
- najczęstsze rozpoznawane przyczyny nadwrażliwości to nadwrażliwość na slinę pcheł, atopia, alergia pokarmowa
- wrzód eozynofilowy powstaje jako rezultat napływu komórek zapalnych, zwłaszcza eozynofilów i neutrofilów, nie powodowany samouszkodzeniem
- płytka eozynofilowa powoduje intensywny świąd i uszkodzenia skóry wynikają przede wszyskim z samouszkodzeń
- ziarniniak eozynofilowy rozwija się spontanicznie i nie wydaje się, by był on wynikiem samouszkodzenia, ale może powstawać w wyniku przewlekłej stymulacji antygenowej

Objawy kliniczne
Wrzód eozynofilowy
- zmiana na górnej wardze na granicy skóry owłowionej i nieowłosionej
- dobrze odgraniczony, czerwonobrązowy, bezwłosy, błyszczący, wgłębiony z wypukłym brzegiem (wygląda czasami jakby ktoś wypalił tą zmianę gorącym żelazem)
- świąd występuje rzadko



Płytka eozynofilowa
- skóra owłosiona: brzuch, pachwiny, pachy, twarz, kark, nasada ogona
- okrągłe do owalnych, dobrze odgraniczone, wyniesione obszary. Powierzchnia jest często jasnoczerwona i owrzodzona. Surowiczy wysięk zlepia włosy dookoła zmiany. Stare zmiany mogą być żółtobrązowe w wyniku zasychania krwi i wysięku
- świąd intensywny



Ziarniniak eozynofilowy
- pachwiny, podbródek, warga, uszy
- wyniesiona, lita do twardej, dobrze odgraniczona, pokryta guzkami. Brak wysięku, włosy nieuszkodzone. Bara żółta lub różowa. Uszkodzenia podbródka lub wargi powoduje, że kot wygląda jakby miał "tłustą" wargę lub ją wydymał. Zmiany mogą być pojedyncze lub mnogie. Predyspozycja u samic.
- świąd rzadki



Rozpoznawanie
- często na podstawie objawów klinicznych, zwłaszcza w przypadku wrzodu eozynofilowego
- w przypadku płytki eozynofilowej czy ziarniniaka rozpoznanie na podstawie biopsji skóry
- czasami podniesiony poziom eozyniofilów we krwi, zazwyczaj jako wynik choroby alergicznej, będącej przyczyną wystąpienia zmian eozynofilowych
- badanie cytologiczne biospji cienkoigłowej - eozynofile, komórki tuczne, komórki zapalne
- poszukiwanie przyczyn choroby - alergii pchlej, alergii pokarmowej, atopii lub innej nadwrażliwości
- obecność lub brak występowania sezonowego i występowanie równocześnie różnych zmian moze sugerować przyczynę choroby:
* alergię pokarmową można podejrzewać gdy: nawracające wrzody eozynofilowe, zwłaszcza u młodych kotów; nawracający ziarniniak głowy, uszy, warg lub podbródka; niesezonowa płytka eozynofilowa na głowie i/lub karku
* alergia pchla: płytka eozynofilowa na karku, brzuchu, nasadzie ogona; ziarniak eozynofilowy głowy i karku
* atopia: nawracające wrzody nie powodowane alergią pokarmową, oporne na leczenie antybiotykami i sterydami; płytka nie powodowana alergią pchlą czy pokarmową, oprne na leczenie sterydami

Diagnostyka różnicowa:
- wrzód eozynofilowy: wrzody zakaźne (bakteryjne, grzybicze, FIV, FeLV), uraz, nowotwory, oparzenia
- płytka eozynofilowa: sączące zapalenia skóry (bakteryjne,grzybicze, FIV, FeLV), nowotwory
- ziarniniak eozynofilowy: ziarniniak zakaźny, nowotwór

Leczenie:
Wrzód eozynofilowy
- antybiotyki
- sterydy
- leki miejscowo odkażające
- leczenie trwa ok 8-12 tygodni
Płytka eozynofilowa
- antybiotyki i leki miejscowo odkażające w celu zwalczania wtórnych infekcji
- kołnierze, bandażowanie kończyn w celu zapobiegania samouszkodzeniom skóry
- zwalczanie świądu za pomocą np. acepromazyny czy chlorfeniraminy
- nie poleca się stosowania sterydów, które mogą utrudniać rozpoznanie pierwotnej przycyzny choroby i opóźniają gojenie uszkodzeń skóry
- sterydy stosuje się jedynie wtedy, gdy zmiany nie udało sie zlikwidować wyżej wymienionymi metodami
Ziarniniak eozynofilowy
- często ustępuje spontanicznie, zwłaszcza u młodych kotów
- leczenie nie jest konieczne dopóki zmiana nie zaczyna niepokoic kota
- leczenie jak wrzodu eozynofilowego
Leczenie dodatkowe:
- dieta hypoalergiczna
- zwalczanie inwazji pcheł
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:58   

Syndrom urologiczny kotów (SUK)

Definicja
- syndromem urologicznym kotów nazywamy objawy zaburzeń funkcji dróg wyprowadzajacych mocz u kotów
- SUK nie reprezentuje choroby, tylko objawy jednej z wielu możliwych chorób
- zespół może obejmować jedno lub kilka z wymienionych zaburzeń: zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, niedrożność cewki moczowej (częściową lub całkowitą, związaną z istnieniem czopów w cewce moczowej lub zwężeniem jej światła)
- SUK wystepuje u samców i samic, ale do niedrożności cewki moczowej najczęściej dochodzi u samców
- nie jest prawdą, że SUK jest chorobą kastratów - średnica ich cewki moczowej jest taka sama jak kotów niekastrowanych
- na SUK najczęsciej zapadają koty rasy perskiej

Przyczyny
- czopy w cewce moczowej
- kamica moczowa
- zaburzenia anatomiczne cewki moczowej (zwężenie, nacisk tkanek otaczajacych cewkę)
- zapalenie cewki moczowej (powoduje zwężenie światła w wyniku procesu zapalnego i skurczu cewki)
- zapalenie pęcherza moczowego

Patofizjologia
1. Czopy w cewce moczowej
- zbudowane z miękkich struktur, zazwyczaj śluzu, białek i innych substancji uwalnianych w nadmiarze w wyniku zapalenia
- często zawierają związki mineralne, najczęściej trójfosforany amonowo-magnezowe
- często przyjmują kształt cewki moczowej
- mogą powodować częsciowe lub całkowite zatkanie cewki moczowej
- mogą powodowac lub nasilać zapalenie cewki moczowej, powodując częstomocz, bolesne oddawanie moczu i krwiomocz
2. Kamica moczowa
- może powodować częsciowe lub całkowite zatkanie cewki moczowej
- może powodować zapalenie pęcherza moczowego/cewki moczowej, powodując częstomocz, bolesne oddawanie moczu i krwiomocz
- do zatkania najczęsciej dochodzi w odcinku prąciowym cewki moczowej
- najczęściej spotyka się trójfosforany amonowo-magnezowe (struvity). Mogą one powstawać w jałowym moczu przy diecie obfitej w magnez lub w moczu zakażonym, szczególnie przez bakterie wytwarzajace ureazę
3. Zaburzenia anatomiczne cewki moczowej
- mogą być spowodowane przez zapalenie cewki moczowej, kamienie moczowe, ucisk tkanek otaczajacych cewkę moczową (np. przy złamaniach miednicy)
- mogą być jatrogenne (spowodowane przez lekarza), powstać w wyniku nieudanego cewnikowania
- moga prowadzić do: zwężenia i zamknięcia światła cewki moczowej, zwężenia cewki moczowej w wyniku jej skurczu, częściowego lub całkowitego zatkania cewki moczowej
4. Zapalenie cewki moczowej
- może być powodowane przez uraz (jatrogenny, kamica moczowa) lub infekcję
- może dojść do zwężenia w wyniku zapalenia i zwężenia cewki moczowej
5. Zapalenie pęcherza moczowego
- może byc powodowane przez infekcję, kamicę moczową, wady budowy pęcherza moczowego
- zmniejszanie grubości ściany pęcherza połączone ze zmniejszoną możliwością utrzymania moczu prowadzi do częstomoczu

Objawy kliniczne
1. częstomocz, bolesne oddawanie moczu, krwiomocz, niemożność oddania moczu
2. oddawanie moczu poza kuwetę
3. wylizywanie genitaliów, niepokój, wokalizacja
4. objawy mocznicy powodowanej niedrożnością gróg wyprowadzających mocz
- spadek apetytu
- wynioty, odwodnienie
- osłabienie, zapaść, odrętwienie, obniżenie temperatury
- wstrząs, jeżeli nie dojdzie do udrożnienie dróg wyprowadzajacych mocz śmierć nastąpi zazwyczaj w ciągu 3-5 dni

Diagnoza
1. historia i objawy kliniczne
2. badanie kliniczne
a) kot z zatkaniem cewki moczowej
- bolesny pęcherz i/lub tylna część brzucha
- silnie wypełniony, napiety pęcherz moczowy
- twarde, objęte procesem zapalnym prącie, często wysunięte z napletka
- czasami można zaobserwować śluzowe czopy wysuwające się z cewki moczowej
- objawy mocznicy
- niemożność wyciśnięcia moczu z pęcherza moczowego
b) kot bez zatkania cewki moczowej
- bolesny pęcherz moczowy i/lub tylna część brzucha
- pęcherz zazwyczaj próżny
3. Badanie radiologiczne
- wypełniony pęcherz moczowy lub nie, zależnie od tego, czy cewka moczowa jest zatkana czy nie
- zależnie od charakteru kamicy moczowej kamienie mogą być widoczne na zdjęciu RTG lub nie
- kamienie nie cieniujące w normalnym badaniu RTG można uwidocznić stosujac środki kontrastujace lub pneumocystografię
- kamienie w pęcherzu moczowym można też uwidocznić w badaniu USG
4. badanie krwi - zazwyczaj mocznica
5. badanie moczu

Postępowanie
1. Kot z zatkaniem cewki moczowej
- usunięcie mmateriału zatykającego światło cewki mocozwej (zazwyczaj wystarcza przepłukanie pod ciśnieniem cewki moczowej płynem fizjologicznym)
- jeżli nie uda się odetkać cewki moczowej należy opróżnić pęcherz poprzez nakłucie go przez ścianę jamy brzusznej i odciagnięcie moczu przez igłę a następnie przeprowadzić operacyjne wykonanie otworu w scianie cewki moczowej w okolicy kroczowej i tzw. wyszycie cewki
- zwalczanie mocznicy wg wyników badań krwi
- jeżeli cewkę uda sie odetkać powinno sie pozostawić cewnik na 2-3 dni
2. Kot bez zatkania cewki moczowej
- zwalczenie przyczyny pierwotnej SUK
- można leczyć objawowo: leki zakwaszajće mocz (np. metionina), wzmaganie wytwarzania moczu (podawanie soli kuchennej doustnie, leki moczopedne, płynoterapia, skłanianie kota do picia), leki rozkurczające (np. nospa), leki przeciwzapalne, antybiotyki, leki uszczelniające ścianę naczyń włosowatych

Monitorowanie stanu pacjenta
- kontrolowanie oddawania moczu co 4-5 godzin
- kontrolowanie poziomu mocznika i kreatyniny we krwi co kilka dni
- stosowanie diety ubogiej w magnez lub sprzyjajacej rozpuszczaniu kamieni moczowych
- skłanianie zwierzęcia do picia wody (solenie pokarmów, moczenie karmy, swobodny dostęp do świeżej wody, fontanny dla kotów)
- utrzymywanie pH moczu pomiędzy 5,5 a 6 (można to określac w domu testami paskowymi) za pomocą leków zakwaszajacych mocz (np. metionina)
_________________
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:59   

Przewlekła niewydolność nerek
Definicja
- niezdolność nerek do utrzymania ich prawidlowej funkcji
- jest to rezultat stałego, postępującego uszkodzenia miąższu nerek
Przyczyny
- wady wrodzone, rozwojowe
- zakaźne (ropne zapalenie nerek, leptospiroza, FIP)
- pasożytnicze (Dictophyma renale)
- immunozależne zapalenie kłębuszków nerkowych
- amyloidoza
- nowotwory
- zwłóknienie nerek jako rezultat np. ostrej niewydolności nerek
- hiperkalcemia
- obustronne wodonercze
- zator tętniczy (zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, zakaźne zapalenie wsierdzia)
- przyczyzny idiopatyczne (nieznane)
Okresy choroby
1. Utajona, przewlekła niewydolność nerek
- utrzymanie równowagi organizmu
- brak objawów klinicznych
- trudno wykryć laboratoryjnie
2. Wyrównana, przewlekła niewydolność nerek
- zniszczeniu ulega ponad 50% nefronów
- nieznacznie podniesiony mocznik, nadmierne pragniennie i oddawanie moczu
- odwodnienie, biegunki, wymioty, obniżenie temperatury
3. Niewyrównana, przewlekła niewydolność nerek
- zaburzenia biochemiczne
- bogaty zespół objawów klinicznych
- krańcowo przewlekła mocznica
Predylekcje rasowe
- persy - wielotorbielowatość nerek (wrodzona)
- koty abisyńskie - amyloidoza nerek
Objawy kliniczne ogólne
- nadmierne pragnienie i oddawanie moczu
- letarg, anoreksja, spadek masy ciała
- wymioty, biegunka, owrzodzenie śluzówki jamy ustnej
- osłabienie
- bóle kości, zmięknięcie kości
- inne: arytmie, przyspieszone oddechy, obniżona temperatura ciała
Objawy szczegółowe
1. Układ pokarmowy
- wymioty
- zespół złego wchłaniania
- krwawienia do przewodu pokarmowego
- owrzodzenia śluzówki jamy ustnej
- wymioty
2. Układ nerwowy
- zazwyczaj w 3 fazie
- encefalopatia mocznicowa - tiki, senność, obniżona pobudliwość
3. Układ krążenia i układ oddechowy
- zapalenie osierdzia
- kardiomiopatia mocznicowa
- ogniska wapnienia w mieśniu sercowym
- mocznicowe zapalenie płuc
- nadciśnienie tętnicze (na jego skutek możliwe odklejanie siatkówki i wylewu do ośrodkowego układu nerwowego u kotów)
4. Zaburzenia hematologiczne
- anemia normochromatyczna, normocytarna, nieregeneratywna (zaburzenie produkcji erytropoetyny i zahamowanie czynności szpiku kostnego)
- upośledzenie funkcji limfocytów i monocytów (skłannośc do infekcji i krwawień)
5. Zaburzenia gospodarki wodnej
- izostenuria (sztywna nerka) - stały niski ciężar właściwy wydalanego moczu
- duże wydalanie moczu powoduje odwodnienie, obniża to foziom filtracji krwi przez nerki, zmniejsza wydalanie mocznika, to samonakręcająca sie spirala, która musi zostać przerwana przez wlewy dożylne
6. Zaburzenia metaboliczne
- zatrzymywanie sodu, wydalanie potasu
- kwasica metaboliczna
- wypłukiwanie wapnia z organizmu, zatrzymywanie fosforu
Rozpoznawanie
- nadmierne pragnienie i wydalanie moczu
- objawy mocznicy
- podniesiony poziom mocznika i kreatyniny
- ciężar właściwy moczu 1,008-1,012
- anemia normocytarna, normochromatyczna
- osteodystrofia wykrywalna w badaniu RTG
- małe nerki
- białkomocz u zwierząt z chorobami kłębuszków nerkowych
Leczenie
- zwalczanie czynników mogących zaburzyć równowagę organizmu - biegunek, wymiotów
- podawanie płynów dożylnie
- wymuszanie diurezy - leki moczopędne
- zwalczanie nadciśnienia (leki moczopędne, dieta niskosodowa, leki rozszerzajace naczynia)
- zwalczanie anemii - erytropoetyna
- zwalczanie kwasicy metabolicznej - podawanie dwuwęglanu sodu
- zwalczenie hipokeliemii - podawanie potasu
- dieta: obniżenie zawartości białka w diecie do 3,3-3,8 g/kg m.c./dzień, obniżenie zawartości sodu w diecie, obniżenie zawartości sodu w diecie
- w razie potrzeby antybiotyki - enrofloksacyna, amoksycylina, cefaleksyna, linkomycyna, doksycyklina
_________________
 
 
drevni.kocur 
Drevni Kocur

Wiek: 44
Dołączyła: 11 Kwi 2006
Posty: 2268
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 19:03   

to nie do czytelni? :roll:
 
 
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 19:08   

za duzo tego do czytelni

to już dla bardziej zaawansowanychdam linka na forum z czytelni
_________________
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
x
"Strona internetowa oraz forum Fundacji dla Zwierząt Koci Pazur" wykorzystuje pliki cookies.
Korzystając z niej wyrażasz zgodę na używanie plików cookies w celach statystycznych. [więcej informacji]