Pigla

[Nadira]

Pigla - jak wiele jej podobnych koteczek - trafiła do Fundacji tylko na sterylizację i miała wracać w miejsce bytowania (stąd zawadiacko przycięte uszko). Szybko jednak okazało się, że pod maską twardej wojowniczki skrywa się ogromna potrzeba czułości i miziania - jednym słowem, potrzeba "piglania". Wyjście było tylko jedno - dom tymczasowy







Imię: Pigla
Status: do adopcji
Ur.: maj 2015
Odrobaczenie: TAK
Szczepienie: TAK
Sterylizacja: TAK
Akceptuje koty: TAK
Bez zwierząt: NIE

Pigla na ZDJĘCIACH i FILMACH.

Dom tymczasowy Pigli na FB.

[Morri]

Jezee, ale spojrzenie!!! Już ją koffam

[Nadira]

Ja też już kocham

Pigla jest u nas dopiero dwa dni i na razie spędza sporo czasu pod sofą (na szczęście nie cały). Daje się wywabić na papu, chyba lubi mojego Małża, bo wyłazi, gdy on wraca do domu, a poza tym jest jeszcze wędka Tak to wyglądało już pierwszego wieczoru:



Niestety, Pigla miała pecha w poprzednim domu tymczasowym i bardzo nie dogadała się z rezydentką - prawdopodobnie dlatego prewencyjnie macha łapką na zanadto zbliżające się do niej koty. Co prawda na machaniu i okazjonalnym syku się kończy, a reszta kociego stada - choć wyraźnie zdegustowana takim brakiem kultury - zgodnie daje Pigli oswoić się z nowym miejscem i raczej nie zaczepia Mamy nadzieję, że trudny proces integracji szybko się skończy

Chwilowo ciężko powiedzieć coś więcej - Pigla je, bawi się, kuwetkuje i, o ile przezwycięży odruch zwiewania przed obcym ludziem, daje się wymiziać na wszystkie strony Będą z niej koty!

A czemu superbohaterka? Jak patrzę na ten jej pyszczek, to moim pierwszym skojarzeniem jest czarna maska. Nocami SuperPigla przemierza ciemne uliczki miasta ratując samotne puszki z karmą...
Przed przeterminowaniem się

[kiniek]

na pewno będą z niej koty
piękna jest

[BEATA olag]

miałam okazje Ją poznać u Kurciaka - delikatna i prześliczna.

[Nadira]

Integracja Piglaczka w stadzie powoli, powoli, ale postępuje :3 Co prawda jakieś takie zupełnie przypadkowe pacanie z jej strony nadal się zdarza (pozostałe koty nadal raczej jej nie zaczepiają - najwyżej burczeniem dają znać, że nie chcą akurat teraz koło niej siedzieć) - myślimy, że to taka próba pacania "na wyrost". "Niby mnie nie zaczepiasz, ale ja ci pokażę, że się nie dam zaczepić, o!" Po chwilowej obrazie z obu stron szybko jednak następuje pogodzenie i koty zgodnie jedzą i bawią się w ganianego

"Ktoś powiedział "zabawa"?"




Integracja łóżkowa:


A po zabawie - relaks


Integracja z człowiekiem też postępuje: przychodzi do wyciągniętej ręki, tańczy na mocno wyprostowanych łapach i... ucieka przy każdym gwałtownym ruchu Ale da się też przyłapać i wytulać na sofie :3

[einfach]

Piglunia jest taka śliczna

[Boguslaw]

Jak teraz reaguje na kocich domowników ? Wiadomo co było powodem niesnasków w poprzednim domku ?
Szukam towarzyszki dla Lindy która jest kotolubna ale i charakterna.

[Kurciak]

Jak teraz reaguje na kocich domowników ? Wiadomo co było powodem niesnasków w poprzednim domku ?
Szukam towarzyszki dla Lindy która jest kotolubna ale i charakterna.

W poprzednim dt powodem nieporozumień była bardzo charakterna rezydentka, która nie polubiła Pigli i nie ułatwiała jej życia a wręcz je uprzykrzała. Mimo wszystko Pigla w stosunku do człowieka była kochana.

[Nadira]

Z naszych - niestety jeszcze krótkich - obserwacji wynika, że Pigla też jest kotem charakternym Zdecydowanie to ona wychodzi z inicjatywą pacaną i czasem mam wrażenie, że próbuje sobie resztę kotów ustawiać, mimo że jest jeszcze młodym, niespełna rocznym podlotkiem Trudno jest mi na tę chwilę zgadywać, czy charakter jej się ułagodzi, natomiast faktycznie do ludzi Pigla jest całkiem - mimo swojej płochliwości - otwarta

[Nadira]

Pigla coraz lepiej dogaduje się z resztą kociego towarzystwa - zdarza jej się jeszcze podnieść łapę na tego czy owego, kiedy w wąskiej kuchni przepychają się, czekając na jedzonko, ale coraz częściej mozna ją znaleźć w pełni zrelaksowaną na łóżku czy sofie w towarzystwie innych kotów. Czułości i wzajemnego mycia się nie zaobserwowano (jeszcze - tak myślimy), ale z młodszą częścią stada, czyli Yoko i Silaną, namiętnie bawią się w ganianego o 5 rano. Nic tak skutecznie nie budzi jak tupot kocich stóp o panele
W relacjach z człowiekiem też jest postęp - nauczyliśmy ją, że każde przejście człowieka obok Pigli wiąże się z głaskiem po główce - czasem kończy się na jednym, czasem na całej serii. Od czasu do czasu gwałtowny ruch ręki powoduje odskok kota gdzieś dalej, ale zdarza się to coraz rzadziej. No i co ciekawe - Pigla w równie ciekawski i w sumie otwarty sposób reaguje na nas jak i na naszych gości. Człowiek jest dla niej automatycznie obiektem ostrożnego zainteresowania i źródłem potencjalnych głasków - byle tylko nie ruszał w jej stronę zbyt gwałtownie

[misiosoft]

jak się przychodzi w gości, to Pigla siedzi w hamaku na górze i widać tylko uszy i wielkie oczy ;P ale jak się podjedzie pomyziać to pozwoli na kilka głasków

[tess]

ale z młodszą częścią stada, czyli Yoko i Silaną, namiętnie bawią się w ganianego o 5 rano. Nic tak skutecznie nie budzi jak tupot kocich stóp o panele

Zawsze nas fascynowało, jakim cudem tak ciche zwierzęta są w stanie robić taki rumor I z tego tytułu dość szybko doczekały się czułego określenia - słoniątka

[Nadira]

ale z młodszą częścią stada, czyli Yoko i Silaną, namiętnie bawią się w ganianego o 5 rano. Nic tak skutecznie nie budzi jak tupot kocich stóp o panele

Zawsze nas fascynowało, jakim cudem tak ciche zwierzęta są w stanie robić taki rumor I z tego tytułu dość szybko doczekały się czułego określenia - słoniątka

Mnie zawsze fascynuje to, że sąsiedzi niczego nie słyszą (twierdzą, że nie) - a już zwłaszcza kiedy na tymczasie miałam pieciokilowego Szoniaczka z jego sklonnosciami do galopowania

[Nadira]

Pigielek jest, jak wiadomo, kotem całkiem płochliwym - dlatego też przy okazji wizyty Silanki u weterynarza pobraliśmy szczepionkę i przedwczoraj została ona podana.
Rozumiecie, ponieważ wyjazd do weta to taki stres dla koteczka.
Do samego wbicia igły w kocie dupsko podchodziliśmy trzy razy - tak skutecznie Piglaczek wysmykiwał się z objęć człowieków i spierniczał po całym mieszkaniu. W końcu szczepienie zostało wykonane, a obrażony koteł ukrył się pod sofą. My zaś zaczęliśmy się zastanawiać, kiedy będzie z nami znowu rozmawiała.
Następnego dnia rano Pigla czekała na swoje głaski na sofie jakby nigdy nic Dumna z niej jestem :3