Stan rudego kocura od razu wskazywał, że nie ma co się cieszyć "wolnym", bo luksus czekania może się bardzo źle skończyć - szybka wizyta w klinice w sobotę zaowocowała zatem wstępną diagnozą: entropium znacznego stopnia, być może małoocze, stan zapalny, powiększone węzły chłonne, a także wskazanie do pilnej konsultacji okulistycznej, bo kocur ewidentnie cierpiał Pani doktor od razu ostrzegła, że prawdopodobnie sprawa zakończy się usunięciem obu gałek ocznych, a na koniec tak przy okazji, stwierdziła również plazmocytarne zapalenie dziąseł :/Dwa dni później kocur zameldował się u okulisty, który niestety potwierdził wstępną diagnozę - rudzielec raczej nie będzie widział, a że w obecnym stanie jego oczy to tylko dwa pulsujące ogniska nieustającego bólu i stanu zapalnego, należało go operować jak najszybciej. Zabieg odbył się 9 lipca - i tu kocur zafundował nam kolejną niespodziankę, tym razem przyjemną
Okazało się, że jedno oko jest w nieco lepszym stanie niż pierwotnie było zakładane, zaordynowane wcześniej leki przyniosły poprawę, i chociaż futrzak raczej jastrzębiego wzroku w nim nie uświadczy, to jest szansa, że w przyszłości jakiś pożytek mieć z niego będzie, więc to oko nie zostało usunięte. Co oczywiście nie znaczy, że możemy pozwolić kocurkowi wrócić na ulicę, tym bardziej, że jest zupełnie oswojony, miziasty i uwielbiający dotyk ludzkiej ręki...https://www.youtube.com/watch?v=nchx-Oa ... 0WfqWRHOnt
Goferek, bo takie imię otrzymał rudzielec (pośrednio dzięki internautom
), zostaje zatem z nami. I mamy nadzieję, że znajdzie się ktoś, dla kogo słowa de Saint Exupery'ego nie będą tylko wytartym sloganem z tysiąca memów; ktoś, kto naprawdę zrozumie, że dobrze widzi się tylko sercem - ktoś, kto to serce Goferkowe pokocha naprawdę i na zawsze.Goferek na ZDJĘCIACH i FILMACH.
Goferek nie miał łatwego życia na "wolności', ciągły strach, niepewność, niedojadanie i cierpienie z powodu nieleczonych chorych oczu. Teraz może być już tylko lepiej. Dlatego potrzebny jest pilnie dom, najlepiej stały, żeby Goferek poczuł, że już mu nic nie zagraża, że wszystkim, którzy go otaczają, może zaufać. Jest radosnym i zwinnym kotkiem mimo tak poważnego upośledzenia. Obecnie przebywa sam w wypożyczonej ogrodowej altanie, niedługo zrobi się zimno i to miejsce nie będzie nadawało się na "mieszkanie" dla naszego ślepaczka 
Goferek nie narzeka przy jedzonku i czyści swoją porcję zawsze do końca. Codziennie wystawia brzuszek do głaskania ,a łapki do zabawy. Gdy tylko przekraczamy próg domu, Gofciu rozpoczyna powitalne pomiałkiwania. Czekamy na dalszy rozwój sytuacji, lecz po tych 5 dniach spędzonych z Gofciem, mogę z czystym sumieniem stwierdzić ,iż jest to kot o wielkim sercu dla człowieka i o wspaniałym kocim charakterze.
