Nebraska

[Niebieska]

Nebraska jako mały kociak została znaleziona w ciemnej, brudnej i zimnej piwnicy wraz ze swoją siostrą Alabamą. Stamtąd na szczęście szybko trafiła pod opiekę fundacji, została zaopiekowana i wyleczona z kociego kataru. Miała też usuwaną zmianę w pyszczku przy śliniance, a przy okazji sterylizacji wykonano korektę małej przepukliny na brzuszku. W pierwszym domu tymczasowym czas spędzała z innymi kotami i psami, bawiąc się i socjalizując. Nebraska wzięta na ręce, wtulała się, mrużyła oczka i odpoczywała. Kicia zdrowo się rozwijała i grandziła jak to kociak - wulkan energii i kociakowej radości. Po pięciu latach w domu tymczasowym Nebraska musiała trafić do szpitalikowej klatki, gdzie niestety stres i strach odbiły swoje piętno. Kotka była przerażona. Nie dawała się dotknąć, kuliła się w rogu klatki, załatwiała się pod siebie… Całkowicie straciła zaufanie do człowieka, z którym wcześniej przecież miała kontakt.
Przewrotnie pomogła jej pandemia Covid i ewakuacja kociego szpitalika. Nebraska trafiła do nowego domu tymczasowego, gdzie ponownie uczyła się ufać człowiekowi. Dość szybko zaaklimatyzowała się w nowym miejscu, dogadując się z rezydentami, a wolontariuszce udało się zdobyć przychylność kici, która stała się prawdziwą, uroczą damą.

Nebraska kiedyś:





Nebraska obecnie:



O Przeszłości Nebraski można poczytać TUTAJ.
Nebraska na ZDJĘCIACH i FILMACH.

[kotekmamrotek]

Dziewuszki od niedzieli są w szpitalikowej klatce - są PRZERAŻONE - naprawdę dawno nie widziałam tak zestresowanych kotów - są jak szmatki, w ogóle nie reagują - jednym wyjątkiem: kiedy tylko zbliżamy ręce, by np. zabrać kuwetę do posprzątania - załatwiają się. pod siebie; oczywiście dostają uspokajacze, mają zasłonięte ścianki - póki co jest bez zmian:((((( Tyle dobrego, że jedzenie znika, a w kuwecie pojawiają się odpowiednie zamienniki. Naprawdę nie mamy pojęcia, o co chodzi - przecież to koty, które od maleńkości były wychowane z człowiekiem; niejednokrotnie też inne futra z domów trafiały do klatek - było lepiej lub gorzej, ale nigdy tak źle... Trzymajcie kciuki, by choć trochę sytuacja ta się zmieniła, bo naprawdę serce się kraje patrząc na nie...

[Cynamon]

[Chitos]

Serce się kraje... Dziewczynom świat się zawalił... One są przerażone.. Dzisiaj na samo zbliżenie się do klatki zesikaly się pod siebie... A później Alabama weszła na Nebraske i jak chciałam im posprzątać siurki to... Siki poszły na grzbiet Nebraski.... im dom tymczasowy jest mega potrzebny!!!! One straciły stabilizację! I widac ze sobie z tym nie radzą

[kikin]

One potrzebują domu. Jak najszybciej. Dlatego czekałam tyle ile mogłam z końcem tymczasowania chcąc klatki uniknąć... żaden DT nawet o nie nie zapytał... bardzo proszę aby dać im szansę, jeżeli ktoś może dać im kąt... One są bardzo wrażliwe i po prostu inne niż standardowe koty. O tym też pisałam nie raz. Dotyku nie lubią chociaż na niego pozwalają na zamkniętej przestrzeni. Na otwartej wybiorą ucieczkę w 99,9 procentach przypadków. Dobrze że jedzą bo przy swojej nieudanej adopcji Nebraska nie jadła przez 5 dni...i dlatego finalnie do adopcji nie doszło

[Morri]

[Chitos]

eh... Chciałoby napisać się coś pozytywnego w przypadku obydwu dziewczyn... ale niestety, o ile Alabama na nasz widok już nie siusia pod siebie i nie robi kupnej sprawy tylko syczy, to niestety Nebraska nadal na nasz widok i chęć posprzątania klatki reaguje panicznym strachem... i robi siusiu pod siebie... mimo, że robimy delikatne powolne ruchy nic gwałtownego... Mam nadzieję, że obie dziewczyny zrozumieją, że nie chcemy im nic złego zrobić.

[Migotka]

Jak się mają dziewczynki? Jakieś postępy?

[Chitos]

USA czyli Alabama i Nebraska czyli nasze Stany Zjednoczone Dziewczyny robią powoli postępy. Już na nasz widok nie kulą się w koncie klatki przerażone i nie siusiają pod siebie Od czasu do czasu słyszymy w naszą strone lekkie syki. Ale syki w porównaniu z wielkim przerażeniem do pikuś
Jesteśmy w stanie pogłaskać panny patyczkiem po łebku i widać, że nawet nawet im się to podoba Mamy też progers w tym, że obydwie Panny jedzą już przy nas. A apetyt im nieźle dopisuje!
Prosimy o trzymanie kciuków za dalszą socjalizację kotek! Bo to jest obiecująca relacja ludzko kocia!

[Chitos]

[Teffina]

Te dziewczęta to kolejne uosobienie, czy raczej ukotowienie (?) powiedzenia "Przez żołądek do serca" Alabama nie da się co prawda jeszcze pogłaskać, ale kulenie w rogu klatki zamieniła na ciekawskie siedzenie z przodu z miną "jeszcze jestem dzika, ale z jedzeniem to już nawet ewentualnie możesz podejść". Nebraska jest bardziej wycofana. Ciagle pozozstaje w głębi klatki, ale już sie tak nie trzęsie. Po prostu potrzebuje więcej czasu.

Tak patrzyłam na nie i dotarło do mnie jakie one są genialne. Otóż ich położenie w klatce wynika nie tylko ze stanów ich oswojenia, ale i stanów... Zjednoczonych! Naprędce wykonałam schematyczny szkic:

W istocie Nebraska znajduje się w głębi kontynentu-klatki. W chłodniejszym klimacie(niż Alabama), co reprezentuje swoim wycofanym, "chłodniejszym" podejściem do człowieka. Alabama na obrzeżach, ta bardziej otwarta. To kolejny przykład geniuszu (w tym przypadku geograficznego) utajonego w skromnych, niepozornych kotkach naszej fundacji. Takie nieśmiałe same się nie przyznają, ale są bardzo mądre i (to tylko kwestia czasu) mizialskie Zdecydowanie zasługują na

Sweet home. Alabama

i Nebraska polecają się do adopcji


Alabama (to jej ubarwienie na główce przypomina mi fryzurę "na garnek" x'D)


Nebraska (jeszcze dość spięta, mimo to przesłodko patrząca )

[kotekmamrotek]

Jeny - Aniaaaa - powinnaś pracować jako kopirajter

[Pietri]

Dlaczego Alabama i Nebraska skradły w ciągu chwili moje serce? bo są urocze. Spójrzcie na te zielone oczy, kocie, hipnotyzujące, prześliczne.
Wycofane troszkę, ale kto by nie był siedząc w klatce.

[Pietri]

Kotki są w tymczasowym domu tymczasowym.
Mam możliwość obserwacji jak powoli się oswajają, ale czasami robią dwa kroki do przodu, żeby następnego zrobić jeden w tył.
Dzięki darczyńcom dostały feromony, więc widać, że czują się o wiele lepiej. Chciałam tutaj serdecznie podziękować w imieniu Alabamy i Nebraski.
Na zdjęciu są uchwycone, jak pierwszy raz obie stoją na łapkach a nie siedzą skulone z przerażonym wzrokiem.
Trzymajcie kciuka za dwie kulki białego futerka z czarnymi łatkami.

[Piena]

Trzymam mocno za dalsze sukcesy! Powodzenia