Fundacja 'Koci Pazur'

[Migotka]

Kontakt w sprawie adopcji:
Ankieta adopcyjna
adopcje@kocipazur.org
502 111 279 (pon. i czw. 18-20)

---------------------------------

Kolejna historia, jakich wiele, wieś mentalna, wieś totalna... Wieś, gdzie koty rozmnażają się, bo kastracja według okolicznych mieszkańców to fanaberia, a natura z pomocą człowieka (łopata, siatka, worek) rozwiąże problem liczebności kociej… Koty rodzą się by za chwilę umrzeć w cierpieniu, totalnie zabiedzone z głodu i chorób. Ludzka obojętność na cierpienie zwierząt nie zna tutaj granic.

Gdy losem kotów zainteresowała się Dobra Dusza, spotkała się z agresją i jawną niechęcią mieszkańców. Nie zrażona zaczęła wyłapywać i kastrować, a także dokarmiać koty. W miejsce karmienia codziennie schodziły i schodzą się nowe koty z nadzieją, że uda im się wypełnić pusty żołądek jedzeniem.

Do Dobrej Duszy przybiegła więc zachęcona pachnącym jedzeniem młodziutka, ledwie 7 miesięczna, czarno-biała kicia, okazując nieznanej osobie czułości.

Panujące okoliczności niechęci wobec zwierząt i jawna agresja to nie miejsce dla towarzyskiej i ufnej kotki, której tak łatwo okrutny człowiek mógłby wyrządzić krzywdę. Obojętność to zło, którego nie akceptujemy – urocza kicia otrzymała imię Martynka i bezpiecznie trafiła pod nasze fundacyjne skrzydła.

Martynka jest już po oględzinach w gabinecie weterynaryjnym, badaniach krwi, USG. Stan ogólny kotki jest dobry. W badaniu USG widać zapalenie przewodu pokarmowego, prawdopodobnie z powodu pasożytów jelitowych. Kotka jest w trakcie odrobaczania. Za kilka dni zostanie wykastrowana.

Martynka jest słodka, subtelna, uwielbia pieszczoty… Tylko adoptować i kochać, co już lada chwila będzie możliwe!





Martynka na zdjęciach.

[3łapcie]

Martynka zjawiła się w szpitaliku krótko po swojej siostrze, Natalce, jednak szybko stało się jasne, że charakter ma zupełnie inny. W przeciwieństwie do siostry, którą rozsadza energia, Martynka jest spokojniejsza i bardziej wyważona. Od zabawek woli głaski i przytulanki. Z siostrą łączy ją natomiast ufność do człowieka i potrzeba bliskości.

Kicia jest już po kastracji. Niespecjalnie lubi swój kubraczek (a szkoda, bo specjalnie wybrałam jej różowy w kocie łapki!), ale z nim nie walczy. Z dużą wdzięcznością przyjęła wczorajsze głaski, kiedy to wsunęłam rękę pod kubraczek i wytarmosiłam kicię pod nim (oczywiście z dala od rany po zabiegu).

Spokój Martynki to jedna z jej dwóch twarzy - dyżurne, które były z nią u weterynarza mogą zaświadczyć, że kicia potrafi być też stanowcza

Myślę, że Martynka razem z Natalką stanowiłby wspaniały duet dla osoby, która docenia cały przekrój kocich zachowań - zarówno szalone zabawki z wędką, jak i cudowne godziny spędzone wyłącznie na mizianiu.

[Zana]

Jaka rozczulająca piękność