Fundacja 'Koci Pazur' Strona Główna Fundacja 'Koci Pazur'
Fundacyjne forum kociarzy z Poznania

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Przesunięty przez: Niebieska
Sro 19 Sty, 2022 19:39
Najważniejsze kocie pasożyty wewnetrzne
Autor Wiadomość
marinella 

Wiek: 44
Dołączyła: 01 Sty 1970
Posty: 9176
Skąd: Poznań
Wysłany: Czw 10 Maj, 2007 17:50   Najważniejsze kocie pasożyty wewnetrzne

Tasiemczyce
Podstawowe fakty
- tasiemce Dipylidium caninum, Mesocestoides lineatus, Taenia sp., Echinococcus sp., Diphylobothrium latum
- bytują w jelicie cienkim
- najpopularniejszy jest Dipylidium caninum, który dostaje się do organizmu wraz ze zjedzoną pchłą. Wygląda on tak (właściciele zazwyczaj porównują jego człony do ziaren ryżu pełzajacych w okolicy odbytu):

- pozostałe dostają się do orgaznimu wraz ze spożytymi narządami wewnętrznymi chorych ssaków lub ryb (Diph. latum)
Objawy
- u kotów rzadko, częściej u psów
- czasami biegunka, osłabienie, objawy nerwowe
- wędrujace w okolicy odbytu człony Dipylidium caninum wywołują świąd i "saneczkowanie"
Zapobieganie
- wykluczenie z karmy surowych odpadków poubojowych i ryb
- zwalczanie inwazji pcheł i wszołów
- regularne odrobaczanie zwierząt - rutynowe preparaty
Znaczenie dla człowieka:
- człowiek jest żywicielem przypadkowym dla Echinococcus sp. W razie zarażenia może być on niezwykle groźny dla zdrowia człowieka - stale rosnące, dochodzące do kilkunastocentymetrowej średnicy cysty umiejscawiają się w narządach wewnętrznych i mózgu - jedyną metodą leczenia jest zabieg operacyjny

Glistnice
Podstawowe fakty
- nicienie Toxocara cati i Toxascaris leonina
- bytują w jelicie cienkim
- zarażenie po spozyciu inwazyjnych larw znajdujących się w środowisku oraz żywicieli niespecyficznych, np. gryzoni
- w przypadku T. cati mozliwe zakażenie środmaciczne lub z mlekiem matki
- nicienie są zazwyczaj opisywane przez właścicieli kota jako "zywe spaghetti" albo 'białe makaroniki" lub "sprężynki". Wyglądają tak:

Objawy
- biegunka
- wychudzenie
- anemia
- możliwe zaburzenia nerwowe
Zapobieganie
- utrzymywanie higieny w otoczeniu zwierząt, regularne usuwanie kału
- regularne odrobaczanie zwierząt - rutynowe preparaty

Toksoplazmoza
Podstawowe fakty
- pierwotniak Toxoplasma gondii
- umiejscawia się w układzie siateczkowo-śródbłonkowym narządów wewnętrznych, makrofagach, układzie nerwowym, u kotów także w nabłonku jelit
- zakażenie po zjedzeniu oocyst znajdujacych się w środowisku, wydalanych z kałem kotów, spożycie cyst znajdujacych się w tkanakach zwierząt
- oocysty są wydalane przez kota z kałem, nastepnie ulegają procesowi sporulacji. Proces ten trwa od 1 do 5 dni i dopiero po nim oocysta staje się inwazyjna (może zarażać inny organizm)
Objawy
- zazwyczaj inwazja przebiega bezobjawowo, dotyczy ok. 20% kotów
- rzadko objawy kliniczne - anoreksja, spadek masy ciała, letarg, duszność (wtórna do zapalenia płuc), zapalenie tęczówki, zapalenie siatkówki
- możliwe są również wymioty, biegunka, objawy neurologiczne, uogólnione powiekszenie węzłów chłonnych, żółtaczka, zapalenie mięśni i ronienie
- u młodych zwierząt możliwe objawy związane z uszkodzeniem narządów wewnętrznych (różne zależnie od narządu)
- rozpoznawanie jedynie na podstawie badania serologicznego
Terapia:
- standartowo stosuje się połączenie klindamycyny 12,5-25 mg/kg masy ciała 2 razy dziennie doustnie wraz z pyrimethaminą 0,5mg/kg masy ciała 2 razy dziennie doustnieb przez 7 dni
- ponieważ pyrimethamina ma działanie mieolosupresyjne (obniża aktywność szpiku kostnego) powinno się stosować przez czas jej podawania kwas foliowy 5 mg/kot doustnie 1 raz dziennie
Zapobieganie
- problemem jest wszędobylskość pierwotniaka w środowisku
- unikanie miejsc w których przebywają dzikie koty
- wykluczenie z diety suroego mięsa i narządów wewnętrznych zwierząt
- utrzymywanie higieny w pomieszczeniach w których bytują koty
- dezynfekcja kuwet
Znaczenie dla człowieka
- około 40% ludzi jest nosicielami Toxoplasma gondii
- groźne jest tylko zakażenie, do którego dochodzi po raz pierwszy w czasie ciąży (kobieta nie jest serododatnia, nie miała wczesniej styczności z pasożytem)
- istnieje prawdopodobieństwo, że płód zostanie wtedy zarażony (40%). U 10% spośród zarażonych płodów może dojść do zmian neurologicznych oraz w budowie gałki ocznej
- większe jest prawdopodobieństwo zarażenia toksplazmą od surowego mięsa czy niemytych warzyw niż od kota
- seroujemna kobieta w ciąży nie powinna sprzątać kociej kuwety, ale również unikac kontaktu z wymienionymi w następnym punkcie możliwymi innymi przyczynami zarażenia
W jaki sposób unikać zarażenia człowieka:
- gotować starannie mięso w temperaturze minimum 70 C
- starannie myć ręce, powierzchnie i sprzęt kuchenny po sprawianiu surowego mięsa
- dokładnie myć warzywa
- zakładac rękawiczki przy pracach w ogrodzie, w którym mógł się załatwiać kot
- opróżniać kuwety codziennie, dokłądnie i myć je starannie bierzącą wodą - nawet jeżeli kot wydala oocysty Toxoplasma gondii, to w ciągu jednej doby nie zdążą one wysporulować, czyli nie będą inwazyjne dla człowieka. Codzienne opróżnianie i mycie kuwety chroni właściciela nawet chorego kota!!!!
- uniemożliwiać kotom wychodzenie na dwór, polowanie i nie podawanie im surowego/niedogotowanego mięsa
- przykrywanie prywatnych piaskownic, tak by koty nie mogły się w nich załatwiać, bądź, niestety, nie pozwalanie dzieciom na zabawę w publicznej piaskownicy

Sarkosporydioza
Podstawowe fakty
- pierwotniaki z rodzaju Sarcocystis
- żyją w jelicie cienkim
- zarażenie po zjedzeniu cyst znajdujących się w mięśniach ssaków
Objawy
- zazwyczaj przebiega bezobjawowo
- czasami krótkotrwała, przemijająca biegunka
- wyleczenie następuje samoistnie
Zapobieganie
- wykluczenie z diety surowego mięsa ssaków

Opistorchoza
Podstawowe fakty
- przywra kocia Opistorchis felineus
- umiejscawia się w przewodach żółciowych wątroby
- zarażenie po zjedzeniu metacerkarii w surowym mięsie ryb
- ma długość 7-12 mm i wygląda tak:

Objawy
- zazwyczaj inwazja przebiega bezobjawowo
- możliwe zaburzenia funkcji ukladu pokarmowego (wymioty, biegunka), żółtaczka, anemia
- leczenie prazikwantelem 25 mg/kg masy ciała doustnie przez 3 kolejne dni
Zapobieganie
- wykluczenie z diety surowych ryb

Ancylostomatoza
Podstawowe fakty
- nicień Ancylostoma tubaeformae
- bytuje w jelicie cienkim
- zarażenie przez skórę oraz drogą pokarmową po zjedzeniu larw inwazyjnych z karmą lub mlekiem matki
- mają 9-20 mm długości i wyglądają tak:

Objawy
- odżywiają się krwią
- poza zaburzeniami funkcji układu pokarmowego możliwa anemia i wyniszczenie
- szczególnie wrażliwe na zarażenie są młode zwierzęta
Zapobieganie
- regularne i terminowe odrobaczanie
- zwalacza się standartowymi preparatami przeciwrobaczymi
- utrzymywanie higieny środowiska

Włosogłówczyca
Podstawowe fakty
- nicień Trichuris vulpis
- bytuje w jelicie grubym
- zarażenie po spożyciu inwazyjnych jaj znajdujących się w środowisku
- samica ma ok 3-4 cm długości, samiec jest znacznie mniejszy, wyglądają tak:

Objawy
- rzadko spotykana inwazja
- zazwyczaj przebiega bezobjawowo
- masowe zarażenie może się skończyć śmiercią z powodu wyniszczenia
Leczenie:
- mebendazol 40 mg/kg masy ciała doustnie przez 3 dni
- fenbendazol 25 mg/kg masy ciała doustnie przez 5 dni
Zapobieganie
- utrzymywanie higieny środowiska
- likwidacja jaj trudna z powodu dużej ich oporności na leki dezynfekcyjne

Giardioza
Podstawowe fakty:
- pierwotniak Giardia duodenalis
- bytuje w jelicie cienkim, powoduje obumieranie komórek kosmków jelitowych, co zaburza wchłanianie
- rozmnaża się przez podział, wydalana jest z kalem, może przetrwać w środowisku do tygodnia
- zakażenie drogą pokarmową przez kontakt z kałem zakażonego zwierzęcia, zanieczyszczonymi przedmiotami i wodą
Objawy
- często zakażenie bezobjawowe, ulegajace samowyleczeniu po 27-35 dniach
- rzadko ostre biegunki z jelita cienkiego, często wodniste, połączone z burczeniem w brzuchu
- zazwyczaj powoduje przemijające, nawracające falami co ok. 2 tygodnie biegunki, kał mazisty, nieuformowany, spadek masy ciała lub słabe przybieranie na wadze
- odpowiada za znaczną część biegunek tzw. tła nieznznego
- wyrywa się ją poprzez badanie kału, rzadko testem ELISA na obecność przeciwciał
Leczenie:
- Metronidazol 10-25 mg/kg dosutnie 1-2 razy dziennie przez 5-7 dni
- Toltrazuril 5 mg/kg doustnie, po 48 godzinach jeszcze raz (preparat dla gołębi Baycox, rozrzedzić wodą w takiej samej objętości, pół godziny przed podaniem zaaplikowac lek przeciwwymiotny - metoklopramid lub torecan)
_________________
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
x
"Strona internetowa oraz forum Fundacji dla Zwierząt Koci Pazur" wykorzystuje pliki cookies.
Korzystając z niej wyrażasz zgodę na używanie plików cookies w celach statystycznych. [więcej informacji]