Asia_B, całkowicie Cię rozumiem! Również po Kitce ['] patrzę na koty po przejściach jakoś inaczej I One mam wrażenie, też przez swoje przeżycia są dodatkowo bardziej wyjątkowe, wdzięczne i kochają tak bardzo.
Są najwdzięczniejsze na świecie... Doceniają, to, co dostały. Zupełnie inaczej niż kocięta, które z czasem nawet nie pamiętają trudów życia na ulicy...
"(...)Nie jesteś jednak tak bezwolny, A choćbyś był jak kamień polny, Lawina bieg od tego zmienia, Po jakich toczy się kamieniach."
Morri pisze:Są najwdzięczniejsze na świecie... Doceniają, to, co dostały. Zupełnie inaczej niż kocięta, które z czasem nawet nie pamiętają trudów życia na ulicy...
Czas odtrąbić sukces.
Leczenie oczu zakończone
Waga wskazała 5,1 kg. Idziemy na rekord.
Z mniej sympatycznych wiadomości:
- już mnie nie kocha,
- już nie jestem Mu potrzebna,
- już mnie nie ugniata,
- śpi pod swoją kołdrą
- zwykły facet, wykorzystał i zostawił
- czar prysł
W końcu się zaszczepiliśmy i w sumie moglibyśmy podać do wiadomości publicznej informację:
"Vincent gotowy do adopcji"
gdyby nie fakt, że czeka Vinca jeszcze korekta powiek.
Musimy to zrobić bo w przeciwnym wypadku oczy będą ciągle narażone na infekcje, ciągle podrażnione.
Powieki cały czas się podwijają , musimy przywrócić Mu komfort patrzenia szeroko na świat.
Vincu kocha Świat.
Nuda, nuda, nuda
Może się coś ruszy jak stanie choinka - czyli dzisiaj, chociaż samo ubieranie choinki nie zainteresowało nawet pół kota
Vincu korzysta z dobrodziejstw spokojneg życia
Korzysta wyraźnie, mam wrażenie, że rośnie w oczach
Zakupiliśmy w związku z tym solidniejszy drapak ale czy on wytrzyma.....
Przygotowania do świąt pełną gębą - choć u Vinca raczej trudno o takie stwierdzenie
Skarpety nadal puste, menu mało świąteczne, znowu nuda.
Oczekiwanie i ból głowy najlepiej przespać - co tez Vincu czyni
, musimy przywrócić Mu komfort patrzenia szeroko na świat.
