Moderatorzy: crestwood, Migotka
Od dwóch tygodni jestem dumnym domem tymczasowym dla Freyi i Filigranki. Przeprowadzka przyniosła dziewczynkom dużo stresu - nie dość, że nowi ludzie, to jeszcze zamiana ciasnej klatki na 3 pokoje. 
Nic dziwnego, że pierwsze dni dziewczynki spędziły wtulone w kąt za sedesem:
, ale powoli ośmiela się, by podejść do ręki i przyjąć głaski (pod warunkiem, że dwunóg zniży się do parteru), no i coraz chętniej bawi się zabawkami (jej ulubiona pora to czwarta nad ranem) oraz zwiedza mieszkanie. Jeszcze parę tygodni i będzie z niej miziak nad miziaki. 
Zwłoka może być katastrofalna w skutkach, bo jeśli się okaże, że rzeczywiście w pęcherzu jest stan zapalny, to po tak długim czasie bez leczenia mogłoby się pojawić zapalenie nerek. Trzymajcie więc kciuki, żeby alarm okazał się fałszywy...
Gdy dziewczynki się dłuższą chwilę nie widzą (bo Fili np. schowa się pod łóżkiem), to Freyka głośno ją nawołuje, a gdy znów się spotkają, to stykają się noskami. <3 Lubią się też razem bawić, czasami dość gwałtownie, ale łapoczyny nigdy nie wychodzą poza zabawę (niestety nie udało mi się tego jeszcze uchwycić na filmiku, bo kotki bawią się głównie w nocy i pod naszą nieobecność). Zobaczcie:
Poprzednio pisałam, że gdy leży na kanapie to nie możemy się zbliżyć, bo zaraz zwiewa - no więc to już jest nieaktualne, bo mam z nią nowy rytuał: poranne kilkunastominutowe sesje miziankowe na kanapie! Często zamiast zjeść śniadanie to wskakuje na kanapę i patrzy na mnie wyczekująco, żebym usiadła obok i zaczęła ją drapać. Uwielbia drapanie za uszkiem, pod brodą, nad ogonem, po brzuchu... w zasadzie wszędzie. Bardzo lubi też wyczesywanie. Gdy ją miziam nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu, ciągle zmienia pozycje, wczoraj też pierwszy raz przytuliła się do mojego boku. 
Co prawda nie jest tak wyluzowana w jego obecności jak przy mnie, ale liczymy, że kolejne tygodnie przyniosą zmiany i w tej kwestii. Zresztą, ptaki lubi podziwiać również na ekranie telewizora, zobaczcie:
Stan jelit, o który się martwiłam, nie pozostawia nic do życzenia, podobnie jak układu moczowego. Według pani doktor nie ma potrzeby podawania suplementów na nerki i karmienia Freyi barfem, którego kicia nie bardzo lubi. Zdecydowanie woli królika! Bardzo nas to cieszy, bo Freyunia jest strasznie kochaną kicią i nie zasługuje na jakiekolwiek przykrości. W gabinecie zachowywała się bez zarzutu, trochę kręciła się przy USG, ale głaszcząca ręka szybko ją uspokoiła. Okres świąteczny sprzyjał leniuchowaniu, co bardzo się Freyi podoba - bo ona śpiewa, gdy chce, żeby zwrócić na nią uwagę i zacząć miziać! A wiadomo, że mizianki na łóżku są najlepsze:
