Moderatorzy: crestwood, Migotka
Kurczę poznałam to spojrzenie... Takie spojrzenie schroniskowego psa, prawda? Nina je makotekmamrotek pisze:Wczoraj miałam niewątpliwą przyjemność nawiedzić Afrykę - bony, co to za kota... Po tych kilku dniach Ona doskonale wie, kto jest jej opiekunem - owszem, do mnie grzecznie przyszła się przywitać, pomiziać, ale wystarczy, że usłyszy głos Lili - już patrzy w oczy, podbiega, przytula, zagaduje... Towarzyszy Jej wszędzie - nawet podczas kąpieli:)))
Jak delikatnie się bawi ręką ludzką! W ogóle bawi się jak kociak, a nie stateczna kota:))))
Ale przede wszystkim rozwala mnie to wierne spojrzenie... Tak jakby się bała, że znowu zostanie sama... Bo Afryka na bank miała swojego człowieka i doskonale zdaje sobie sprawę, jak to jest bez niego. I chyba boi się, że znowu może zostać sama... NA szczęście to już Jej nie grozi
a przysmaki dostają, owszem, ale w formie nagrody i atrakcji specjalnej, więc rzadziej. 
pani doktor powiedziała, że Afryka jest grubaskiem ;< a ona po prostu skurczyła się przerażona. W drodze do domu nadal płakała, ale znalazłam sposób- opowiadałam jej o tym, że nie pozwolę nigdy by stała jej się krzywda, i nigdy nie będzie jej zimno. Później o tych rzeczach, o których nie mam odwagi nikomu innemu. Mam nadzieję, że nie wygada. Bo wygadana zrobiła się niesamowicie. <serduszka pykające w powietrzu>Lili pisze:W drodze do domu nadal płakała, ale znalazłam sposób- opowiadałam jej o tym, że nie pozwolę nigdy by stała jej się krzywda, i nigdy nie będzie jej zimno. Później o tych rzeczach, o których nie mam odwagi nikomu innemu.
