https://youtu.be/2g4cd_gtQig
Ida
Moderatorzy: crestwood, Migotka
-
BEATA olag
- Posty: 4939
- Rejestracja: 17 sie 2014, 11:12
- Lokalizacja: Piątkowo / Poznań
Bolący dolny kieł został wczoraj oporządzony u dentysty - był tam mały ropień, który mocno Idzie doskwierał. Do obserwacji jest kieł górny, być może w przyszłości będzie potrzeba jego usunięcia, póki co stosujemy Stomagel i jesteśmy dobrej myśli, że ból szybko minie. Na Idę czeka już miejsce w jednym z naszych Domów Tymczasowych 
czyli po prawie pół roku będzie mogła wreszcie wyprowadzić się z klatki 
czyli po prawie pół roku będzie mogła wreszcie wyprowadzić się z klatki nie mogę, Kot na mnie leży.
-
BEATA olag
- Posty: 4939
- Rejestracja: 17 sie 2014, 11:12
- Lokalizacja: Piątkowo / Poznań
Ida od poniedziałku jest w nowym DT.
Podsumowując ostatni tydzień Ida była bliska doprowadzenia mnie do zawału. Prawdopodobnie stres związany z przeniesieniem z klatki (w której spędziła kilka ostatnich miesięcy) do pokoju był na tyle duży, że kot do soboty nic nie jadł. Dawałam jej troszkę surowego mięsa lub mokrej karmy bezpośrednio do pyszczka. Podobnie woda była podawana strzykawką do pyszczka.
Wczoraj kot zniknął nam na 7h. Przeszukaliśmy cały dom i nigdzie nie było kota. Myśli miałam okropne, że kot gdzieś się zaklinował i cierpi. Okazało się, że Ida weszła pod narożnik i przedostała się do wewnątrz oparcia i tam siedziała oparta na małej desce.
Mam zdjęcia z akcji ratowniczej: Ida w kanapie i moje skarpetki wystające spod kanapy.
Zdjęcie raczej nie nadaje się do pokazania na forum publicznym ale mogę podzielić się z innymi wolontariuszami na osobnym forum. Założę się, że nie jestem pierwsza z podobną sytuacją.
Kot został uratowany. Ponownie odizolowany u mnie w pokoju (nie ma gdzie się zaklinować) i tutaj muszę podkreślić dzisiaj rano zjadła śniadanko ze swojej miseczki. Wielka ulga bo już bałam się, że będę musiała lecieć do weta
Podsumowując ostatni tydzień Ida była bliska doprowadzenia mnie do zawału. Prawdopodobnie stres związany z przeniesieniem z klatki (w której spędziła kilka ostatnich miesięcy) do pokoju był na tyle duży, że kot do soboty nic nie jadł. Dawałam jej troszkę surowego mięsa lub mokrej karmy bezpośrednio do pyszczka. Podobnie woda była podawana strzykawką do pyszczka.
Wczoraj kot zniknął nam na 7h. Przeszukaliśmy cały dom i nigdzie nie było kota. Myśli miałam okropne, że kot gdzieś się zaklinował i cierpi. Okazało się, że Ida weszła pod narożnik i przedostała się do wewnątrz oparcia i tam siedziała oparta na małej desce.
Mam zdjęcia z akcji ratowniczej: Ida w kanapie i moje skarpetki wystające spod kanapy.
Zdjęcie raczej nie nadaje się do pokazania na forum publicznym ale mogę podzielić się z innymi wolontariuszami na osobnym forum. Założę się, że nie jestem pierwsza z podobną sytuacją.
Kot został uratowany. Ponownie odizolowany u mnie w pokoju (nie ma gdzie się zaklinować) i tutaj muszę podkreślić dzisiaj rano zjadła śniadanko ze swojej miseczki. Wielka ulga bo już bałam się, że będę musiała lecieć do weta
Ida bardzo się boi. Syczy i ucieka szybciej niż Struś Pędziwiatr. Ale powolutku, z czasem...kiedyś wyłoni się piękny kotek, gdy strach zniknie
https://youtu.be/7FUqyVHRTpg
https://youtu.be/7FUqyVHRTpg
-
BEATA olag
- Posty: 4939
- Rejestracja: 17 sie 2014, 11:12
- Lokalizacja: Piątkowo / Poznań
