Fundacja 'Koci Pazur'

[Eva]

[misiosoft]

super wieści

[Morri]

wspaniale

[jaggal]

Trixi, czyli Kot, Który Się Uśmiecha



wirtualka Trixi podczas odwiedzin powiedziała, że Trix ma w sobie coś z kota japońskiego - nie wiem, ile w tym może być prawdy, ale z całą pewnością to najbardziej arystokratyczna ze wszystkich kot, które przewinęły się przez moją komunę. niemniej ostatnio, jak już pisałam, lodowce szlachectwa zaczynają topnieć, Jej Trikolorowość przejawia zachowania trochę mniej królewskie i sądząc po tym uśmiechu, niejedno jeszcze może pokazać...

[kikin]

może coś w tym być

[jaggal]

Podczas wczorajszej PA Józefinki Trixi najpierw dała nogę i schowała się w kuchni. Parę minut później niespodziewanie pojawiła się w pokoju, położyła w miejscu ustronnym, acz doskonale widocznym i tak ot, zupełnie od niechcenia, poczęła prezentować, jak bardzo jest piękna.


Szkoła Sabriny, jak nic!

[jaggal]

<solo saksofonu>
Runął już ostatni mur między nami
Runął już ostatni mur między nami
Nie mówimy ani słowa...

...albo nie, powiemy - bo jest się czym dzielić!

Trixi wczoraj przyszła do łóżka wieczorem - sama z siebie i mimo tego, że na brzuchu leżał mi Burak. Wymiziała się, wytuliła, rozmruczała, po czym zwinęła w kuleczkę i zasnęła, otulona moim ramieniem. I spała tak całą noc!

[Cotleone]

Królowa Trixi sama się pofatygowała? No to jest się czym pochwalić

[jaggal]

No ba A rano, gdy otworzyłam oczy i zobaczyłam jej pyszczek tuż przy twarzy, to zrobiła minę typu "Czego, no? Na swoim jestem!"

Jest tak cudowną przytulanką, mięciutką i kochaną, a mruczy to chyba nawet przez sen... <3

[saszka]

Czy mogę założyć oficjalny fanklub Trixi? Bo nie dam rady dłużej ukrywać mojego uwielbienia dla niej...

[jaggal]

Jej Wysokość w swojej łaskawości udziela zgody ^^

[Labryska]

Jestem dumną opiekunką wirtualną Trixi i potwierdzam, że wielce dumna i niesamowicie piękna z niej dama!

[jaggal]

Trixi robi się nam pieszczochem pierwszej wody. Jednocześnie usiłuje zachować swoją legendarną niezależność, co wygląda czasem przekomicznie, np. wczoraj siedzę sobie na podłodze w pokoju, Trixi przechodzi i tak niby przypadkiem się o mnie ociera. Normalnie od razu wzięłabym ją na kolana, na co ona oczywiście z łaskawością swoją by przystała, ale tym razem pomyślałam "O nie, bestyjo, już ja cię wezmę na wstrzymanie, aż przyjdziesz i poprosisz!" - i nie zrobiłam nic. Trixi przeszła, usiadła, poczekała chwilę, obejrzała się raz, obejrzała drugi... i przeszła ponownie, potem znów usiadła i kukała przez ramię... A potem jeszcze raz i jeszcze raz Nie wiem, jak długo by tak peregrynowała, bo nie mogłam pohamować śmiechu i wzięłam Królową w obroty, z czego się tak ucieszyła, że wycałowała mnie po nosie

To wspaniała kota jest, naprawdę. Idealna dla kogoś, kto chciałby mieć kota czułego, ale jednocześnie samodzielnego i nienachalnego. A przy tym jest przepiękna. No ideał

[jaggal]

Co też ja dziś widziałam!

Myję naczynia w kuchni, patrzę na korytarz - a tam Królik i Dżender siedzą i z napięciem wpatrują się w coś w pokoju. Wychodzę - widzę kawałek pokoju, a tam Pasiuk i Sabrina tak samo gapią się na coś. Idę dalej, a tam... a tam przez środek pokoju idzie Burak, jakimiś takimi dziwnymi wężowymi ruchami, machając ogonem, mrugając co krok i pochylając głowę, co jakiś czas pomiaukując, idzie tak pod stół, a pod stołem leży Trixi, napuszona, w pozie sfinksa, leży i patrzy. Burak podeszła dość blisko, Trixi burknęła - a wtedy Burak klap! na podłogę i brzuch do góry..

Chyba zupełnie przypadkiem obejrzałam dziś kocią wersję "Hołdu pruskiego".

[Cotleone]

Niemożliwe staje się możliwe. Może jeszcze totka trzeba puścić, skoro takie cuda się dzieją...