Fundacja 'Koci Pazur'

[einfach]

Kiedy już myślałam, że mam super spokojną kotę w domu... Korinka zaczęła się bawić!
Oczywiście nie z nami, ale jednak. Wieczorem leżeliśmy i czytaliśmy, Dyniutek między nami (na podusi), Tosinka gdzieś spaceruje, Korinka w salonie (gdzie przesiaduje razem z nami! tylko pod kanapą lub za). Standardowo słyszeliśmy dźwięki zabawy, piłeczek, kartonu, Tosinka lubi takie rzeczy, wiadomo... Kiedy to poczułam futrzany ruch koło siebie i okazało się, że Tosinka przyszła mnie pozaczepiać. Czyli w salonie to nikt inny, jak Korinka, gania myszę (charakterystyczny ciężki dźwięk myszki ze skoncentrowanej kocimiętki), odbija przypadkiem piłkę (plastikowa, odbijała się aż do przedpokoju), biegnie za piłką z pomieszczenia do pomieszczenia, a potem siup pod kanapę i dalej tę myszę masakruje
Po chwili wstałam z nadzieją, że może nie ucieknie, to zchlebkowała się skubana pod stolikiem i udawała, że to nie ona patrząc bacznie, czy jej nie pogonię
Wróciłam więc do pokoju, a Tosinka pobiegła do Korinki i następną godzinę się ganiały po pokoju (skutecznie przeszkadzając w zaśnięciu). Rano jak gdyby nigdy nic zastałam całą trójkę śpiących na kanapie.
Także jestem PRZESZCZĘŚLIWA, a Korinka dostanie dziś w nagrodę kawałeczek wołowinki

[jaggal]

zawsze mnie zastanawia, jak dziwne te wpisy muszą być dla postronnych - człowiek się cieszy jak dziecko, bo kot sika mu za łóżko, a nie do łóżka, człowiek przeszczęśliwy, bo koty mu biegały po mieszkaniu i nie dawały spać...

einfach, jesteś wielka, zrobimy Ci ceremonię, na której zostaniesz namaszczona na zaklinacza kotów!

[einfach]

[Cotleone]

Super, że się dziewczyna rozkręca. Pewnie jeszcze nie raz Cię zaskoczy

[einfach]

W tym tygodniu nauczyłyśmy się co następuje:
- że na jedzonko trzeba przyjść, bo już nie dostarcza się go specjalnie do burej panny kryjówek; oznacza to, że Korinka przychodzi i je z resztą w kuchni/w pokoju, czyli także w naszej obecności
- zabawa z człowiekiem może być tak fajna jak z samą sobą (te kwadranse kulania się za własnym ogonem...), co prawda zza kanapy, ale jednak
- że można posiedzieć z ludziami w pokoju i to niekoniecznie w kanapie/za kanapą, a na widoku. I nie uciekać przy każdym ruchu!
- podobnie jak z ludziami chodzącymi - okazało się, że żadne z nich potwory i można zostać na swoim miejscu, a nie uciekać w ciemne kąty i zbierać sobą kurz
- że fajniej się chodzi z ogonem w górze, a nie z podkulonym pod dupką
- że można poprosić o wiele rzeczy, wystarczy człowieka swoim słodkim, piszczącym głosikiem zagadać i człowiek obczaja! i się zajmuje kocinką!
- że miziać można się równie dobrze na łożku, na kocyku, w ogóle gdzie indziej niż pod wanną
- że mizianie jest najlepsze na świecie i nawet dwie ręce ludzia mogą głaskać jednocześnie, również po dwóch boczkach jak kicia kula się na pleckach.

Jestem bardzo, bardzo dumna z naszej szarej kuleczki

[Morri]

super też jestem dumna z Was obu

[misiosoft]

rewelacyjne wieści

[einfach]

Przedstawiam materiał dowodowy, nakręcony z ukrycia, który dowodzi, że niejaka Kori jest "winna" zabawy w przestrzeni innej niż zakanapowa:

https://www.youtube.com/watch?v=4-cOmyldJA0

[jaggal]

Boże, skąd Tyś to kręciła? leżąc na płask pod szafą?

[kikin]

[einfach]

Ja takie poświęcenia, a tu takie śmieszki, heheszki...


To może ja wyjaśnię: aparat leży na progu między pokojem a przedpokojem; Korinka bawi się w przedpokoju na zakręcie do kuchni, a ja siedzę za ścianą pokoju, (na którego progu leży aparat) i macham zza rogu długą wędką bird i staram się nie wykonywać gwałtownych ruchów ręką

[Cotleone]

Skomplikowane to trochę...
Najważniejsze że Kori się rozkręca

[einfach]

Dziś już mamy postępy - nie było mnie 2 dni, stęskniła się chyba, bo przyszła jak bawiłam się z Dyńkiem i siadła sobie w progu, a potem już czynnie uczestniczyła a ja byłam schowana "tylko" za kartonem lub obok stolika

[Doris]

[einfach]

Nie było nas kilka dni w domu... Kori tak się stęskniła, kochana, że dzis postanowiła, że może nie warto uciekać, a lepiej się poocierać o nogi! I tańczyć dookoła prosząc o głaski A jak barankuje mocno

A najlepsze jest to, że podczas naszej nieobecności przychodziła znajoma, której Kori nie zna. Mała bawiła się, nie chowała się cały czas, przyszła na jedzonko, a nawet dała się pogłaskać Duma mnie rozpiera

Kota robi też postępy w kontaktach z kotami - mniej ustępuje, a więcej zaczepia. Chwilami nawet przegania rezydentkę od piłeczki, taka się odważna zrobiła! zaobserwowaliśmy też zwiększone zainteresowanie ogonem Dyńka, mała odkryła, że to chyba jedyna rzecz, które działa na niego spowalniająco i to wykorzystuje

Taka jestem zrelaksowana: