Fundacja 'Koci Pazur'

[BEATA olag]

aha,
to ja tak mam z Ebusią i jej łazienkowym piciem z kranu - królowa pije, służba idzie do kuchni

[jaggal]

A tymczasem Tuńczyk i Pirania siedzą w klatce dalej...

Oboje mają już wyraźnie dość i bardzo chcieliby móc podbijać świat, zwłaszcza Tuńczyk, który nie przegapi żadnej okazji, żeby smyrgnąć między nogami i zakosztować wolności Pirania, do niedawna najbardziej nieśmiała z całej czwórki, po zniknięciu sióstr bardzo się rozkręciła i coraz śmielej domaga się od człowieka swojej porcji uwagi i miłości, bo miłość to coś, co oboje uwielbiają - można głaskać, można tulić, można miziać, jest mruczenie, łaszenie i podtykanie pod rękę pluszowych grzbiecików...

Tylko ta klatka, echsz, tylko cały czas ta klatka.

[Cotleone]

[Hith]

[jaggal]

A do tego Tuńczyk i Pirania to była ta większa dwójka... Strach się bać!

[Hith]

Dobrze, że upały już minęły, bo ostatni tydzień wyglądał głównie tak:

[Hith]

Kiedy zlew ciut stracił na znaczeniu, jest więcej siedzenia na łóżku i tulenia się do człowieka (Płotka) lub udawania, że siedzi się jak człowiek (Delfina)

[Cotleone]

No i widać, że Delfinie całkiem wygodnie
Prześliczne są,a tak w ogóle ja uwielbiam prążkowane tygrysy

[Hith]

Chyba wygodnie, bo siedziała tak kilka minut (zdążyłam pójść po telefon i zrobić zdjęcie )
A fajne są, bo nie dość, że tygrysy, to tu łatka, tam rudy prążek, no i obie mają dwukolorowe wąsy, czarne przy przyszczku, białe od połowy - tutaj dobrze widać

[Hofi]

Śliczne są!

[Hith]

Rezydentki są rybkami zainteresowane, ale gówniarze jak to gówniarze, trochę wkurzają narzucaniem się, więc są regularnie ofukiwane.

Ale właśnie weszłam do kuchni i oczom moim ukazał się taki obrazek: mały tygrys i duży czarny kot, ramię w ramię, na kuchennym blacie. Płotka włamała się do puszki z przysmakami i chyba zyskała nieco w oczach starszej "siostry". Smarkacze jednak mogą być przydatne

[Hith]

Siostrzane mycie - od tego nie ma ucieczki! Jak Płotka się uprze, to Delfina musi być wyczyszczona

A także "Sztuczka ze znikającym kotem, część druga" (ale czy ostatnia?)

[jaggal]

Dziecioły słodkie takie

[Hith]

[Danielajli]

Tuńczyk i Pirania w domu tymczasowym!!!

Wybaczcie, że razem z narcyzem nie napisałyśmy od razu, ale byłyśmy zajęte mizianiem, karmieniem, ściąganiu ze stołu i wyciąganiem z kosza na śmieci

Pierwsze chwile Rybek u nas były standardowe – woow przestrzeń, oj jakieś koty syczą to uciekamy, ohoho chcesz nas dotknąć? Dobre żarty.

Tuńczyk co prawda szybciej dał się złapać na nasze niunianie i został wymiziany dość szybko. Pirania, jak na prawdziwa młodą niezależną kobietę przystało, biegała wszędzie byleby nigdzie za długo nie zostać i nie dać się schwytać.

Rezydentki je ofukały, ale na tę chwilę już się dotykają, leżą obok siebie a to wszystko bez rozlewu krwi czy wyszczerzaniu pięknego, drapieznego uzębienia.

Bardzo szybko się okazało, że Tuńczyk jest przeogromnym miziakiem. Na początku oczywiście z dystansem, ale już w trzecim dniu spał w łóżku z narcyzem. Generalnie to cudowne kocie – domaga się miziania, wyczekuje jedzenia, ale nie jest natarczywy. I to spojrzenie kota ze shreka. Nawet fakt, że namiętnie upodobał sobie unicestwianie gąbek do zmywania jest bardziej zabawny niż uciążliwy. Niestety cały czas ma problem z kupą poza kuwetą. Zdarzyło się już że jednak zaufał kuwecie, ale niestety to był tylko raz. Także jesteśmy w trakcie sprawdzania żwirku, umiejscowienia kuwety, czystości kuwety itd.

Pirania natomiast przeszła błyskawiczną i bardzo ciekawą transformację. Przez pierwsze dni osobiście miałam problem z jakimkolwiek dotknięciem jej. Układała się blisko którejś z nas i obwąchiwała dłonie, ale nic więcej. Zaczęliśmy więc przekupywać ją smaczkami, piórkami, piłeczką. Kiedy zorientowała się, że Tuńczyk darzy nas sympatią, chętniej zaczęła podchodzić. W momencie pisania tego posta, ja jestem wygnieciona i wymruczana, a Pirania leży mi pod pachą. Także chyba lody przełamane

Ciekawostka: Pirania, mimo że z początku nie śmiała, od samego początku wykazuje gigantyczną potrzebę zabijania piórek. Ale wiecie, nie że gonienia ich, polowania czy zabawy. Jak już złapie je w pyszczek, to ucieka jak najdalej i z odgłosem pierwotnego myśliwego zabiera się do egzekucji. Ale swojej prawdziwej natury przytulasa nie jest w stanie ukryć

Za kilka dni idziemy na kolejne szczepienia. Musimy jeszcze trochę poobserwować kupy, bo z jakiegoś powody ciągle są pół miękkie. Ale poza tym Rybki dokazują i kłócą się z rezydentkami z dużą energią.

Narcyz w następnym poście zamieści zdjęcia, bo ja chyba nie umiem

No i generalnie cześć wszystkim! Mam nadzieję, ze okażemy się porządnymi wolontariuszkami