Fundacja 'Koci Pazur'

[Niebieska]

Latający kot

[Morri]

No Trochę wylatuje poza kadr

[Niebieska]

Bo często jest tak, ze skoro Granat poluje na nasze stópki, to i my nie możemy oprzeć się pokusie żeby zapolować na jego skarpeteczki Przy okazji można zobaczyć jak ten kot reaguje w sytuacji, w której dzieje się coś czego sam nie wie czy chce... idzie usiąść tam gdzie nie dosięgam, ale nie za daleko To bardzo łagodny i inteligentny kot




Kto by się oparł tym skarpeteczkom <3

[Morri]

Powiedzieć o Saperze, że jest przylepą, to nie powiedzieć nic... Ten kot jest tak spragniony głaskania, że nic nie jest dla niego ważniejsze - ani jedzenie, ani zabawa... Przybiega zawsze, nawet gdy wołany jest inny kot, gdy tylko wie, że jest jakaś szansa na kilka głasków...


Mina ma podobny potencjał. jednak w niej jeszcze drzemie zbyt dużo nieśmiałości i lęku. Na zawołanie reaguje już prawie zawsze i przychodzi po mizianki, które niewątpliwie lubi nie mniej niż Saper


To koty, które będą potrzebowały od człowieka poświęcenia im czasu i uwagi - kontakt z nim, jest im potrzebny jak oddychanie..

W relacjach z innymi kotami - różnie. Sapera interesuje głównie człowiek i Mina do zabawy. Minę interesuje człowiek, Saper i Lisek. Bawić się można z każdym. Ale jeśli jakiś kot jest zbyt wycofany i okazuje lęk, jak na przykład Borisse, Mina i Saper będą go przeganiać

[Morri]

Mina czyni postępy Nadal jest troszkę wiatrem podszyta, ale upodobania mizianek nie można jej odmówić

Dziewczyna reaguje na swoje imię i niemal zawsze przybiega na zawołanie. Chyba, że akurat jest zajęta bardzo ważną kocią sprawą

[Niebieska]

Zrobiło się nieco chłodniej i rozpoczął się sezon kocykowy Koty stały się jakby bardziej puchate, miziaste i przylepne Nieco za bardzo obrosły też tłuszczykiem, więc w planie na najbliższy czas mamy wydłużenie treningów wędkowych, porcje odmierzać będziemy na wadze i... pilnujemy bardziej tych co to lubią zaglądać w nieswoje miski
Tak, Granat urósł nam nieco za bardzo

Na zdjęciu Królowa Rezydentka Władczyni Pokoju, Przedpokoju i Najwygodniejszego Podłokietnika tej Kanapy oraz nieco niżej chłopcy Granat, Rudzik i rezydent Chaplin

[Neda]

Widzę, że łaskawie zostawili wam trochę miejsca 😉

[Niebieska]

[Morri]

Dzieciaki są ciągle nienasycone, jeśli chodzi o przyjmowanie czułości... Saper do tej pory zdecydowanie dominował w zabiegach mających na celu złapanie kilku głasków, ale Mina już też nauczyła się, jak o siebie zadbać

Saper bardzo przypomina mi Kalesona... Ma podobny kształt pyszczka, podobne zachowanie...

[Neda]

No proszę jakie nakolankowce - szczególnie Mina (WOW!!!!)

[Niebieska]

Dlaczego głaszczesz komputer, a nie mnie?

[Morri]

[Morri]

Saper w swej miłości do człowieka nie może już chyba zajść dalej - korzysta dosłownie z każdej okazji

może tak bez końca

Mina też wyzbywa się resztek lęku i często przybiega zaraz za nim. Wczoraj pierwszy raz udało mi się ją wziąć na ręce Do tej pory nie chciałam nadwyrężać jej zaufania, pamiętając jaki regres zrobiła po łapaniu do weterynarza, kiedy musieliśmy zabrać ją na szczepienie. Będziemy teraz częściej powtarzać krótkie sesje brania na ręce, aż utrwali sobie, że to nic strasznego i nikt jej nie zje
Tymczasem Mina kocimiętkowo



Oba dzieciaki są radosne i rozbrykane - jak to koty w ich wieku Oboje też uwielbiają towarzystwo innych kotów

[Niebieska]

Ostatnimi czasy w stadzie wielkie poruszenie, w kuchni mamy plagę moli spożywczych. Koci pomocnicy nie odpuszczają i tępią robactwo razem z nami, najczęściej zapędzając biedne mole w kozi róg lub jeśli nie zdążę trafić w nie laczkiem to zostają pożarte.
Jednak w ostatnie zimowe dni nawet Granatowi udzieliło się lenistwo i często zalega z nami przed telewizorem na kocyku, korzystając ze wzajemnego dogrzewania się Kaloryfer również ma uznanie jako dobra miejscówka, a także wszystkie wysokie partie mieszkania, którymi Granat rządzi. Granat jest kotem zdecydowanie wysoko piennym i uwielbia wszelkiego rodzaju półki, wysokie drapaki i szczyty szaf/regałów, nie zdziwiło nas więc, że jak tylko kupiliśmy nowy regał Granat zaanektował jego szczyt Włożyłam mu tam poduchę, żeby miał wygodniej i jest to jedna z jego ulubionych miejscówek.

[Morri]

U nas bez większych zmian - Saper nadal nieskończenie rozmiziakowany, a Mina na pozycji - chciałabym, ale jednak trochę się boję. Nie oznacza to jednak, że nie mamy postępów - ostatnio Mina wpakowała głowę w dłoń całkiem obcego dla niej człowieka. Uprzednio co prawda człowiek ten dość długo siedział na krześle, ale i tak należy jej się medal za odwagę
Musieliśmy też wreszcie obciąć Minie pazurki. Nie robiliśmy tego do tej pory, by nie osłabiać jej morale, ale niestety zawsze przychodzi taki moment, że przycięcie pazurków jest już kwestią bezpieczeństwa. Było to doświadczenie dość niekomfortowe dla niej (a także dla mojej dłoni), ale dołożyliśmy wszelkich starań, by nie miała po tym traumy I choć skończyłam przez to z ręką w Rivanolu, zaufanie Miny wyszło z tego bez szwanku i nie mamy regresu, którego tak się obawiałam.

Mina jest kochana, ale naszym dążeniem jest to, by pozwalała się wziąć na ręce. Ciągle bardzo się tego obawia.

Saper bije wszystkich na głowę w potrzebie bycia głaskanym


Ciekawe są relacje między nimi. Kiedy obcinaliśmy Minie pazurki, Saper przybiegł natychmiast, by sprawdzić, co się dzieje i ją uspokoić. Kiedy Lisek próbował przegonić Minę z miejsca, w którym spała, Saper stanął w jej obronie. Nie śpią razem, nie ma między nimi jakiejś szczególnej zażyłości, a jednak... brat to brat. Uwielbiają za to się razem bawić. Do zabaw zawsze dołącza Lisek, z którym Mina też ma osobną bardzo silną więź. Saper sypia z człowiekiem. Mina na szafie - przeważnie z Liskiem. Ciężko będzie mi rozdzielić tę trójkę, gdy już ktoś zechce ich przygarnąć na stałe...

Tutaj jeszcze Saper z wujkiem, Guzikiem :