Figusia znalazłam w klatce łapce, którą zastawiam do złapania kotów na kastrację. Siedział w niej biedny, skulony, przerażony i głodny, pewnie przez całą noc. Nie mógł sam się do niej dostać, bo tego wieczora jej nie zastawiałam, po prostu leżała tam zamknięta. Ktoś najwyraźniej zorientował się, że to prosty i wygodny sposób by kociakowi "pomóc." Nie miał nawet na tyle odwagi, żeby zapukać do moich drzwi porozmawiać, zapytać czy poprosić.
Gdy wyciągnęłam biedaka, rozkrzyczał się w niebogłosy, rozżalony, brudny, zapchlony i zakleszczony wtulił się mi w szyję i wczepił pazureczkami. Maleńka zaledwie ośmiotygodniowa kuleczka nieszczęść. Serce mi się rozdarło. Niestety był zupełnie sam, nie znalazłam w pobliżu żadnych innych młodych kociąt ani matki. Co dzień obserwuję ten teren. I to mnie tymbardziej upewnia, że sam tam nie zawędrował, ktoś go tam przyniósł.
Na szczęście znalazły się środki, by przyjąć dzieciaka na stan fundacji a mój dom będzie dla niego domem tymczasowym, dopóki nie wyleczymy nieboraczka i wyadoptujemy
Fugulek jest już po pierwszych oględzinach u weterynarza. Pozbyliśmy się kleszczy, pcheł i leczymy świerzb, poza tym maluch zdaje się być całkiem zdrowy, Fif/ Felv ujemne.
Dziś już szczęśliwy i jak na kociaka przystało rozbrykany do granic możliwości. A charakterek ma nietuzinkowy
Poznajcie pięknisia
Dobrze, że na Ciebie trafił.
:
Wspinanie się po nogawce albo skakanie z jakiegoś wyższego miejsca na moje plecy, też jest wesołe ( szkoda, że nie dla mnie) Upodobał sobie mój duży palec u nogi i nie przestaję sprawdzać, jak też może smakować, gdyby udało mu się kawałek odgryźć, bo zdecydowanie największą jego pasją jest przecież odkrywanie rozkoszy podniebienia, co kończy się tym, że po posiłku wygląda jak puchata biało -ruda piłeczka z ogonkiem i uszami. Jego miłość do pożywienia jest tak wielka, że rzuci się na wszystko co pachnie jedzeniem, próbując mi nawet wepchnąć swój pyszczek do ust z zamiarem wyciągnięcia kanapki z pomiędzy zębów . A odkąd zamieszkał w pokoju z Anielką i Nishą jest już tylko gorzej. Chaos ! Ten jeden wyraz wystarczy, by w pełni opisać co się teraz w mojej sypialni, którą zamieszkują, te puchate stwory, zadziało. Nielegalne wyścigi i skoki przez moją głowę podczas snu nocą, to tylko jeden z przykładów, który zrozumie tylko osoba doświadczająca czegoś podobnego, Wspomniałam już o obgryzaniu mi palucha, czy wskakiwanie z nienacka na plecy podczas gdy w skupieniu pracuję. To dopiero zabawa dla tego zwariowanego duetu Anielki i Figusia. Zmówiły się te dwa małe czorty przeciwko mnie już od dnia pierwszego. 
Fotogeniczna bestia 