Malami

[KASIAIKRZYS]

Malutka Moja... slodziutki Pycholek

[jaggal]

Malami nam się skulczyła To wiotkie dziewczę nabrało ostatnio kształtów nieco rubensowskich i coraz bardziej przypomina puchatą kuleczkę. Także jej charakter zrobił się puchatokuleczkowaty - chodzi za wolontariuszami, mruczy, daje się głaskać, a nawet pcha nosek na stół podczas nakładania jedzenia (wygląda wtedy rozkosznie, aż się ma ochotę podstawić jej talerzyk i zawiązać serwetkę pod bródką). Jedyne momenty, kiedy wychodzi z niej diablątko, to chwile w klatce - tam lepiej jej nie głaskać i nie ruszać, Malami zdecydowanie preferuje kontakt zewnątrzklatkowy

I taka kochana, słodka, rozkoszna, i nadal czeka...

[jaggal]

Kontakt zewnątrzklatkowy odpowiada Malami tak bardzo, że zamknąć ją jest rzeczą nieomal niewykonalną - nawet jeśli kota do klatki na chwilę wejdzie, to widząc podchodzącego wolontariusza, natychmiast daje drapaka. I nie jest to spowodowane bynajmniej faktem, że boi się ludzi, bo się nie boi (potrafi podejść i poprosić o głaski czy też bardzo sugestywnie dawać do zrozumienia, że należy ją natychmiast nakarmić) - po prostu ileż można w takiej klatce siedzieć...

[jaggal]

Malami kocha Horacego.

Horacy kocha miskę Malami.

Miska jest obojętna i oddaje się każdemu.


Ot, klasyczny melodramat

[saszka]

Ja wiem, że dramat, ale

[BEATA olag]

, przepraszam,

[misiosoft]

Malami kocha Horacego.

Horacy kocha miskę Malami.

Miska jest obojętna i oddaje się każdemu.


Ot, klasyczny melodramat

[jaggal]

A Malami niedługo opuści szpitalik i przeniesie się do DT... kto wie, gdzie trafi?

[Morri]

ja wiem, ale nie powiem

[jaggal]

No i trafiła - w sam środek potworów, ze mną na czele

Na razie powolutku i ostrożnie poznaje nowe tereny. Ma ulubiony bunkier za kanapą, z którego wychodzi, żeby poleżeć na oparciu i się pomiziać. Lubi być głaskana, ale trzeba to robić bardzo delikatnie, bo silniejszy dotyk sprawia, że Malami panikuje. Ale łagodne mizianie po łepetynce i głaskanie grzbietu sprawia, że kicia mruczy, udeptuje i coś mi się wydaje, że wybrzuszenie jest tylko kwestią czasu

[Morri]

O tak, Malami, ma ogromny potencjał! Pamiętam ze szpitalika

[jaggal]

Tam tam tadaaam, uprzejmie donoszę, iż Malamisek:
- chodzi sobie po pokoju jak panisko, z ogonem w górze
- powoli przełamuje lody w kontaktach z innymi futrami: wyjątkiem jest Lamia, której Malami sie boi, Pasiuk, który ją za bardzo zaczepia, i Burak, która jest burakiem ( <3 )
- zaczyna się dopominać głasków i to tak całkiem śmiało, a kiedy już się dopomni, to... ach! kuperek w górze, oczka zmrużone, udeptywanie, mruczenie, pełnia szczęścia!
- zaliczyłyśmy już kilka wskoków na łóżko, zwłaszcza w porze kolacji (Malami jest przebezczelna, jeśli chodzi o dobieranie się do talerza, muszę ją tego oduczyć!.. a przy okazji oduczyć siebie nabierania się na te jej szmaragdowe oczyska )
- dziewczyna zaczyna odzyskiwać linię, chętnie bawi się na drapaku, rozpracowała tor piłeczkowy, skacze po regale... po dawnym skulczeniu nie ma nawet śladu!

A do tego jest absolutnie prześliczna

[jaggal]

Tak się prezentuje Malamisek na (tymczasowych) włościach:


Jak widać, dziewczyna nie bez powodu zeszczuplała i wróciła do formy - bardzo chętnie bierze udział we wszelkich zabawach, także grupowych:


Proszę, niemal talia osy!


I ogon w górze, bo Malamisek, kiedy się rozkręci, niczego się nie boi!

[kotekmamrotek]

rozumiem, że mam coś widzieć?

[jaggal]

rozumiem, że mam coś widzieć?

Sprawdzałam na trzech przeglądarkach, jako zalogowana i niezalogowana - wszystkie zdjęcia widać...