Wiktor

[Piżu]

Witajcie,

tutaj nowy DT Wiktora, przejęliśmy opiekę na czas wyjazdu brzuchorzęski.
Senior jest z nami od wczoraj, pierwsze godziny były dla Wiktora trochę stresujące, nowe otoczenie, nowi ludzie, widać było że jest zagubiony. Jednak i tak odważnie zwiedzał nowe kąty, oglądał wszystko i dużo do nas zagadywał. Z kuwetą nie było problemu, dzielnie przyjmuje wszystkie leki i zastrzyki z niedoświadczonych jeszcze rąk


Trzymajcie kciuki, mamy nadzieję że uda nam się dobrze zastąpić jego dotychczasowy DT.

[Niebieska]

Początki często bywają stresujące, ale z tego co piszecie nie wygląda to źle
Kciuki za szybką aklimatyzacje

[Piżu]

Wiedzieliśmy, że Wiktor jest otwartym kotem na człowieka, jednak i tak jesteśmy zaskoczeni jak bardzo go potrzebuje i bezgranicznie ufa. Już w pierwszych dniach pobytu Wiktora zamiast strachu przed nowym otoczeniem, razem siedzieliśmy na kanapie oglądając seriale, Wiktor towarzyszy nam całymi dniami w zdalnej pracy i stara znaleźć się kawałek miejsca w łóżku w sypialni. Bardzo polubił nasze poduszki w salonie i chętnie na nich wypoczywa jak na seniora przystało



Niestety zauważyliśmy, że Wiktorek ma małe problemy z wskakiwaniem na kanapę (lata już nie te ) dlatego postanowiliśmy mu zorganizować w miejscach gdzie lubi przesiadywać prowizoryczne "schodki".



Szybko zrozumiał dlaczego powstały i teraz bez problemu wchodzi tam gdzie ma ochotę.
Spróbowaliśmy też szczotki do czesania, którą Wiktor okazało się bardzo polubił i chętnie się nadstawia do czesania. Ku naszemu zdziwieniu widzimy poprawę z występującym u niego łupieżem. Z każdym dniem jest go coraz mniej

Wiktorek to urocze kocisko, prawdziwy towarzysz w życiu codziennym, trochę z każdym pogada i chętnie przytuli swoich ludzi

[Piżu]

W piątek na dyżurze magazynowym przyszła Pani Monika z darami dla naszych podopiecznych. Między innymi Pani przyniosła dwie wędki, jedna z nich wpadła mi w oko i zabrałam ją dla naszego Wiktora. Wcześniej bawiliśmy się innymi piórkami, ale bez szaleństw, natomiast prezent od Pani Moniki baaaardzo się spodobał Wikorkowi. Trudno było znaleźć nie rozmazane zdjęcie taka była zabawa!

Pani Monika obdarowała nas również inną bardzo ciekawą zabawką - STEROWANĄ MYSZKĄ dla kota! Coś czuję że nie tylko nasi podopieczni będą mieli świetną zabawę, ale i wolontariusze  
Wiktor miewa się dobrze, codziennie rano przychodzi do nas do łóżka przytulając się i głośno mrucząc. Ostatnio chciał być tak blisko swojego człowieka, że postanowił położyć mi się na twarzy Jest bardzo kochanym kotem, spokojnym, oddającym się swoim opiekunom i odwdzięczając się kocią miłością Jedyne czego potrzebuje to odpowiedzialnego domu, który będzie w stanie zadbać o jego zdrowie, co wcale nie jest takie skomplikowane jak może się wydawać.. Czy można się nim nie zauroczyć? Myślę że nie..

[Piżu]

Niezmiernie miło nam poinformować że ten uroczy kocurek poniżej:


JEST W TRAKCIE REMISJI CUKRZYCY !
Nasze przypuszczenia potwierdziły ostatnie wyniki krwi i weterynarz.
Obecnie jedynym obowiązkiem związanym z cukrzycą jest kontrola cukru co 2/3 dni.
Szczególne podziękowania kierujemy do kotkamamrotka, dziękujemy za wszystkie rady, wspólne działania i całą pomoc

Dalej mija nam z Wiktorkiem wspólna codzienność, razem staramy się ścielić łóżko..



razem myjemy okna..



razem pracujemy zdalnie..



Wiktor to cudowny kotek

[Cynamon]

Cudownie Mu w domowych pieleszach
Kciuki za utrzymanie remisji cukrzycy!

[Piżu]

Zdjęcia pt. "Poranki z Wiktorem"


Z takimi widokami od rana wstaje się do pracy dużo łatwiej

[Megi]

Co za Słodziar

[Piżu]

U naszego kochanego seniora wszystko w porządku



Ostatnio mieliśmy kilka dni wolnego. Widać było że Wiktor był średnio zadowolony ze zmiany naszych codziennych rytuałów. Dużo wychodziliśmy, a jak wracaliśmy Wiktorek dawał jasno do zrozumienia, że nie podoba mu się siedzenie samemu w domu. Dużo miauczał i nie odstępował nas na krok. Urlop się skończył i znów razem "pracujemy" zdalnie, z czego ewidentnie Wiktor jest bardziej zadowolony. Poniżej typowy widok podczas 8 godzinnej "wspólnej" pracy

[Mayugo]

Borze szumiący, dopiero teraz zwróciłam uwagę, jak bardzo Wiktorek jest podobny do biednego Anatolka... Nawet ten jeden biały WONS... Zdrówka koteczku, obyś żył jak najdłużej i cieszył się bliskością człowieka!

[Piżu]

Faktycznie Wiktorek i Anatol byli bardzo podobni. Bardzo nam przykro z powodu Anatolka Znamy ten ból rozstania, byliśmy DS naszego Piża (fundacyjnego Chemika), niestety chore nerki nam go zabrały.. Dziękujemy za dobre słowo dla Wiktorka

[Piżu]

Wiktorek ostatnio szuka nowych doświadczeń i z chęcią próbuje wody z innych miejsc niż jego miseczki. A to z konewki trochę upije gdy podlewa się kwiaty, a to z miski łazienkowej lub z pod prysznica.. Gdy widzę, że znowu szuka czegoś pod prysznicem, puszczam mu delikatnie świeżą wodę, skoro ta smakuje najlepiej. Myślałam, że wystraszy się delikatnie płynącej wody, ale mu nic nie jest straszne i z chęcią sobie ją spija.



Zastanawiam się czy może komuś gdzieś nie stoi niepotrzebna fontanna dla kota? Chętnie bym sprawdziła czy Wiktor się z takiej ucieszy czy może zareaguje z obawą

[Niebieska]

Może coś się da wykombinować z tą fontanną

[Piżu]

DZEIĘ-KU-JE-MY !!




Fontanna Wiktorkowi się podoba! Udało się ją znaleźć w fundacyjnych zakamarkach. Na początku trochę się obawiał hałasu pompy, ale woda zasmakowała, gdy fontanna była wyłączona, więc obawa minęła i teraz chętnie popija wodę gdy jest w ruchu

[Piżu]

Niestety tym razem przynosimy smutne wieści... Cukrzyca wróciła.. Wiktor dostaje tylko jeden zastrzyk dziennie z insuliną, najmniejszy z możliwych, ale jednak dalej walczymy z chorobą.



Na szczęście cukier szybko się ustabilizował i nie musieliśmy długo walczyć dobieraniem jednostek insuliny. Po raz kolejny bardzo dziękujemy za wszelkie pomoce Kotkowimamrotkowi Co było przepowiednią powrotu cukrzycy? Wiktor zaczął trochę więcej pić, wtedy gdy zaczął szukać innych miejsc z wodą, oraz pierwszy raz zdarzyło mu się zwymiotować.

Najważniejsze, że teraz czujemy się dobrze.. Nawet bardzo dobrze, zobaczcie te pozy na ulubionych poduchach!



Ostatnio stało się też coś niespodziewanego.. Nie wiemy kiedy.. Ale nasz BIAŁY WĄS PRZEPADŁ!