W dniu przyjęcia oczka Hope były w złym stanie. Z obu sączyła się ropa, spojówki powiek były obustronnie czerwone i rozpulchnione. Na szczęście cała reszta ciałka wydawała się być w dobrym stanie. Pobrano materiał do badań w kierunku kocich chorób oczu, wykonano też morfologię oraz badanie w kierunku panleukopenii, koronawirozy i giardiozy. Niestety, przy ostatnim ukazał się wynik dodatni.
W związku ze znacznym obrzękiem spojówki podejrzenie padło na zakażenie Chlamydią. Mała przez kilka dni otoczona była specjalistyczną opieką, dzięki czemu stan oczu z dnia na dzień ulegał poprawie. Po intensywnym leczeniu maleństwo mogło w końcu przenieść się ze szpitalikowej klatki do domu tymczasowego. I tak trafiła do mnie.
Pierwsze dni upływały nam na częstym zakraplaniu oczu, dezynfekcjach i kąpielach, czego Hope zdecydowanie nie jest fanką. Myślę jednak, że gdyby rozumiała, po co to wszystko, to byłaby wdzięczna, że w końcu udało nam się pozbyć pasażerów na gapę, a małe, czarne nóżki przestały agresywnie drapać ciałko. Na pierwszej kontroli potwierdził się coraz to lepszy stan oczu, dzięki czemu pozostaliśmy przy rutynowym zakraplaniu, bez włączania silniejszych środków. Zmniejszyła się też zauważona wcześniej nadżerka językowa.
Obecnie jesteśmy już po badaniu kału - tu niestety czeka nas kolejna bitwa, wykryto bowiem obecność pojedynczych oocyst Cystoisospora felis. Czekamy za zaleceniami i bierzemy się do roboty, kontynuując naszą wspólną przygodę codziennego domowego szaleństwa i słodkiego lenistwa.
Hope na ZDJĘCIACH
Cukier w cukrze 
zdrowiej skarbku prędziutko