w życiu tak wrzaskliwego kociaka w zabawie nie słyszałam
ale jak Peetusiński się przerazi i odchodzi to ona za nim biegnie i paca go łapą 
Lilianka
Moderatorzy: crestwood, Migotka
dziękuję bryniu
w życiu tak wrzaskliwego kociaka w zabawie nie słyszałam ale jak Peetusiński się przerazi i odchodzi to ona za nim biegnie i paca go łapą
w życiu tak wrzaskliwego kociaka w zabawie nie słyszałam
ale jak Peetusiński się przerazi i odchodzi to ona za nim biegnie i paca go łapą Moje Tymczaski kochane 
Lilianka, Della, Dakota, Alaska, Carlos, Santana, Sherlock, Watson, Koko, Bertil, Penelopa, Ebba, Alabama, Nebraska, Dastan, Tristan, Grafit, Kismet, Buffon, Bonucci, Okaka, Zaza, Tymek, Melisa, Fiesta
Lilianka, Della, Dakota, Alaska, Carlos, Santana, Sherlock, Watson, Koko, Bertil, Penelopa, Ebba, Alabama, Nebraska, Dastan, Tristan, Grafit, Kismet, Buffon, Bonucci, Okaka, Zaza, Tymek, Melisa, Fiesta
bezcenne 
faktycznie najlepsze to z łapeczkami fakt łapki ma długaśne
i je za trzech, opróżnia wszystkie miseczki po kolei, suchego nie chce (nie mam co prawda dla kociaków, ale rozmiar chrupki chyba nie jest problemem, bo kawałki mięcha są większe od jej pysia a wie do czego zęby służą ), puszki niekoniecznie, za to mięsko jest mniam mniam, nie będę ukrywać, że mnie to cieszy, że chce jeść to co dla niej najlepsze
chciałabym jeszcze dodać, iż po tygodniu spędzonym u nas, Lilianka czuje się już pewnie i swobodnie, spędzając czas na niekończących się harcach z Peetą, bądź spaniu w ulubionych miejscach
....................................................
wieści z wieczora:
Lilianka miała dzisiaj być szczepiona, ale pokichuje i oczka lekko załzawione, tak więc zamiast szczepienia dostaliśmy specyfiki na odporność, kontrola za tydzień
z dobrych wieści było 1,015, jest 1,190
i je za trzech, opróżnia wszystkie miseczki po kolei, suchego nie chce (nie mam co prawda dla kociaków, ale rozmiar chrupki chyba nie jest problemem, bo kawałki mięcha są większe od jej pysia a wie do czego zęby służą
), puszki niekoniecznie, za to mięsko jest mniam mniam, nie będę ukrywać, że mnie to cieszy, że chce jeść to co dla niej najlepsze chciałabym jeszcze dodać, iż po tygodniu spędzonym u nas, Lilianka czuje się już pewnie i swobodnie, spędzając czas na niekończących się harcach z Peetą, bądź spaniu w ulubionych miejscach
....................................................
wieści z wieczora:
Lilianka miała dzisiaj być szczepiona, ale pokichuje i oczka lekko załzawione, tak więc zamiast szczepienia dostaliśmy specyfiki na odporność, kontrola za tydzień
z dobrych wieści było 1,015, jest 1,190
Nasza mała Lilianka to zuch dziewczyna. Na karmienie melduje się jako pierwsza i miauczeniem domaga swojej porcji. Powtarzam - to mięsożerca , chrupki nie są do jedzenia tylko do zabawy, kulania i rozwalania. 
Myślę, że odchorowuje stres związany ze zmianą domu, oczka trochę łzawią i brązowa wydzielina z noska wypływa. Podnośmy odporność i czekamy
Wczoraj na szczęście zakończyliśmy odrobaczanie bo wojak mały NIENAWIDZI podawania tabletek Warczy jak tygrysica
Uwielbia się z Peetą, reszta stada jej nie interesuje Zabawom, harcom, zapasom, gonitwom - NIE MA KOŃCA a Peeta jest szczęśliwy, że ma kompana do zabaw (a mówiłam, żeby z Katniss go adoptować )
Zabawy to jednak nie wszystko. Oni śpią razem
(zdjęcia na dowód postaram się wstawić wieczorem), codziennie jak wracam z pracy znajduję ich przytulanych do siebie Oni się myją nawzajem , sprawdzają jak tylko, któreś miauknie co się dzieje. serce rośnie.
Na razie z moich obserwacji wynika, że Lilianka to nie jest typ nakolankowego miziaka, oczywiście jak się ją weźmie na ręce i wsadzi na kolana to siedzi i mruczy, a nawet zaśnie, bardzo lubi głaski, ale rośnie raczej na niezależną, charakterną babkę, która potrzebuje kociego towarzysza. Porównuję ją do Peety, który jest dla mnie wzorem nakolankowego miziaka, kota który sam się na kolana pakuje, śpi przytulony do szyi, a jak na kolanach jest laptop to wyraźnie daje do zrozumienia, że należy go zdjąć i wsiąść kotka. Lilianka taka nie jest. O moich spostrzeżeniach będę of course informować na bieżąco
, chrupki nie są do jedzenia tylko do zabawy, kulania i rozwalania. Myślę, że odchorowuje stres związany ze zmianą domu, oczka trochę łzawią i brązowa wydzielina z noska wypływa. Podnośmy odporność i czekamy
Wczoraj na szczęście zakończyliśmy odrobaczanie bo wojak mały NIENAWIDZI podawania tabletek
Warczy jak tygrysica Uwielbia się z Peetą, reszta stada jej nie interesuje
Zabawom, harcom, zapasom, gonitwom - NIE MA KOŃCA a Peeta jest szczęśliwy, że ma kompana do zabaw (a mówiłam, żeby z Katniss go adoptować ) Zabawy to jednak nie wszystko. Oni śpią razem
(zdjęcia na dowód postaram się wstawić wieczorem), codziennie jak wracam z pracy znajduję ich przytulanych do siebie Oni się myją nawzajem , sprawdzają jak tylko, któreś miauknie co się dzieje. serce rośnie.Na razie z moich obserwacji wynika, że Lilianka to nie jest typ nakolankowego miziaka, oczywiście jak się ją weźmie na ręce i wsadzi na kolana to siedzi i mruczy, a nawet zaśnie, bardzo lubi głaski, ale rośnie raczej na niezależną, charakterną babkę, która potrzebuje kociego towarzysza. Porównuję ją do Peety, który jest dla mnie wzorem nakolankowego miziaka, kota który sam się na kolana pakuje, śpi przytulony do szyi, a jak na kolanach jest laptop to wyraźnie daje do zrozumienia, że należy go zdjąć i wsiąść kotka. Lilianka taka nie jest. O moich spostrzeżeniach będę of course informować na bieżąco
wieczorem nie chciała jeść 
