są już u mnie.
Podjechałam dzisiaj na Umultowską, gdzie umówiona byłam z panią Wiesławą. Kotki koczowały pod jednym z domów. Dostałam je od starszej pani w (o zgrozo!!
) siatkowych workach, w jakich z reguły przechowuje się marchew lub ziemniaki.Przełożyłam dziewczynki do kontenerka- bez problemu. I pojechałyśmy do weta. Troszku jedna popłakiwała w drodze.
Na szczęście akurat na AR-ce przyjmowała nasza wetka rodzinna. Zrobiłą przegląd ogólny obu dziewczynkom. Stan ogólny dobry, jedynie lekko wzdete brzuszki mogą wskazywać na bogate życie wewnętrzne. Cała bura, jaśniejsza i już na oko i większa waży 2,00kg, a mniejsza, ciemniejsza z białymi odmianami 1,70kg. Ta ostatnia bezproblemowo dała sobie zaaplikować Drontal, natomiast większa pokazała swój charakterek i nas podrapała.
Po powrocie do domku obie "wyprałam", uprzednio przyciąwszy pazurki. A tak dziewczynki wyglądały jak się suszyły przy kaloryferku:
Na drugim zdjęciu widać jak większa siostrzyczka myje mniejszą. Zahcowuje się jak starsza siostra i się nią opiekuję.
Na początek chrupeczki:
Zważywszy, że mniejsza (moja faworytka) nasikała mi na ręcę podczas kąpieli (no jakbym kąpała niemowlę) to siu mogła zrobić tylko większa. 
Na dzieńdobry oprychała dziewczynki i owarczała. Przyjechał Estraven po kalendarze i pyta gdzie moja kicia. No mówię, że ona za obcymi to wybitnie nie przepada no i jeszcze pańcia te małe gówna do chaty sprowadziła. Gdy wychodził zajrzałam do łazienki nie zapalając światła i mówię : O tu jest! Chciałam ją wziąć na ręce, a tam prychy, plucie i łapoczyny. To Estraven mówi: aha słyszę, słyszę. Zapaliłam światło, to mu pokazała jaki ona domowy kotek. No jakbym dzikusa w domu miała. A że wczoraj jeszcze się "ścięłyśmy" i mam ślady na ręce, a jedna z małych jeszcze mi u weta poprawiła. To mam prawicę we wzorki. Generalnie wyglądam jakbym się cięła.
a maluda nie wiem gdzie była.
