Helcia Krisova
dorosła, piękna Kotka, która bytowała dokarmiana przez pracowników lokalnej firmy. Firma się przeprowadza - nie wiadomo, czy znajdzie się ktoś, kto zadba o kota? Odławiamy na sterylizację, mogąc dla kotki zrobić choć tyle, po sterylizacji wróci na miejsce bytowania...Ale mija kilka dni pozabiegowej rekonwalescencji, a Helcia coraz częściej mruczy, coraz śmielej zagaduje o głaski, lgnie do człowieka, ciekawią ją inne koty. Oswojony, cudowny kot.
Decyzja mogła być tylko jedna - Helcia nie wróci na ulicę. Nie może wrócić.
Widać, że jeszcze nie jest pewna co kryje za sobą wyciągnięta do niej ręka, ale z dzikiego kota żyjącego od zawsze na ulicy do takiego oswojenia jak teraz, to przebyła tą drogę błyskawicznie! Do innych kotów jest przyjaźnie nastawiona
Nigdy nie widziałam jeszcze, żeby jakikolwiek kot w takim tempie z osykiwacza zamienił się w barankowca Jeszcze ma momenty zawieszenia na zasadzie "okej... co ja tu właściwie robię?", ale to są tylko momenty, po których radośnie rzuca się miziać dalej. I to nie jest takie nieśmiałe mizianie, to bęcanie łepetyną, podstawianie grzbietu, wszystko pełne ognia i namiętności!
_________________ A kim to jesteś, rzekł dumny lord, że muszę ci się kłaniać?
Jedynie kotem innej maści, takiego jestem zdania!
W płaszczu czerwonym albo złotym, lew zawsze ma pazury
Lecz moje równie ostre są i sięgną twojej skóry.
Czy to aby jest na pewno ta sama kota co przychodziła na jedzonko i zmykała jak tylko kto pojawił się? Co w ubiegłym tygodniu w klatce osyczała mnie i uzębienie pokazywała w całej gamie? Dziś mizianie na całego było, na ręce dała się wziąć ale nie wie jeszcze, że to jest tak samo przyjemne jak mizianie, drapanie, głaskanie :-) Moja Helcia :-)
_________________ Istnieją dwa sposoby ucieczki od prozy życia: muzyka i koty.
Synuś, Dziczek,Maksima,Gacuś i Kajtuś P w moim sercu i pamięci, na zawsze.
jej trzeba było tylko ociupinkę perswazji żeby się oswoiła od samego początku wydawała się podejrzanie rozluźniona jak na dzikuna pierwszego dnia musiałam jej wyciągnąć transporter, bo tylko zabierał miejsce w klatce, a chować się w nim ani myślała i od razu śledziła z zainteresowaniem co się dzieje w szpitaliku
Morri
Dołączyła: 24 Maj 2010 Posty: 17256 Skąd: Poznań
Wysłany: Sob 19 Mar, 2016 05:04
brawo, Helcia
_________________ "(...)Nie jesteś jednak tak bezwolny, A choćbyś był jak kamień polny, Lawina bieg od tego zmienia, Po jakich toczy się kamieniach."
...i podejrzewam, że kwestią dni jest, kiedy na dobre zadomowi się w ekipie Wprawdzie póki co jest odrobinę wystraszona i zestresowana po podróży, ale jej wrodzona ciekawość jest niesamowita! Niby się chowa, niby osykuje - a weź się człowieku odwróć, a już wespół z Pasiukiem usiłuje wejść do skrzyni na pościel Mieszkanie też z grubsza już sobie obleciała, a co! Wobec kotów - zero dystansu czy strachu, jakby się wśród nich urodziła
Coś mi mówi, że źle nie będzie ;>
_________________ A kim to jesteś, rzekł dumny lord, że muszę ci się kłaniać?
Jedynie kotem innej maści, takiego jestem zdania!
W płaszczu czerwonym albo złotym, lew zawsze ma pazury
Lecz moje równie ostre są i sięgną twojej skóry.
kto nieśmiało i niepewnie, ale za każdym razem, gdy się mijają, usiłuje Helcię chociażby polizać w dowód uczucia?
* o ile zgadniecie
_________________ A kim to jesteś, rzekł dumny lord, że muszę ci się kłaniać?
Jedynie kotem innej maści, takiego jestem zdania!
W płaszczu czerwonym albo złotym, lew zawsze ma pazury
Lecz moje równie ostre są i sięgną twojej skóry.
Powiem natomiast, że Helcia przestała się już bunkrować, a jej ulubionym miejscem jest legowisko na parapecie, mimo iż jest tam wystawiona na szatańskie towarzystwo Karolci tudzież bezrozumne działania Pasiuka. Czuje się tam na tyle dobrze, że bez problemów i protestów poddaje się codziennemu wygłaskiwaniu i miziankom (na początku zdarzało się jej czasem zasyczeć). Coraz bardziej interesują ją też zabawki, zapowiada się na naprawdę rozrywkową kotę
_________________ A kim to jesteś, rzekł dumny lord, że muszę ci się kłaniać?
Jedynie kotem innej maści, takiego jestem zdania!
W płaszczu czerwonym albo złotym, lew zawsze ma pazury
Lecz moje równie ostre są i sięgną twojej skóry.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
"Strona internetowa oraz forum Fundacji dla Zwierząt Koci Pazur" wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na używanie plików cookies w celach statystycznych. [więcej informacji]
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
Album
Download
Lilianka, Della, Dakota, Alaska, Carlos, Santana, Sherlock, Watson, Koko, Bertil, Penelopa, Ebba, Alabama, Nebraska, Dastan, Tristan, Grafit, Kismet, Buffon, Bonucci, Okaka, Zaza, Tymek, Melisa, Fiesta
Jeszcze ma momenty zawieszenia na zasadzie "okej... co ja tu właściwie robię?", ale to są tylko momenty, po których radośnie rzuca się miziać dalej. I to nie jest takie nieśmiałe mizianie, to bęcanie łepetyną, podstawianie grzbietu, wszystko pełne ognia i namiętności!
Mieszkanie też z grubsza już sobie obleciała, a co! Wobec kotów - zero dystansu czy strachu, jakby się wśród nich urodziła 
