Fundacja 'Koci Pazur'

[saszka]

Z serii "mistrzowie fotografii":

Banshee z nieproporcjonalnie dużą głową zalotnie wystawia koniuszek języka


Budda z nieproporcjonalnie długimi łapami proponuje mycie pleców

(w tle rezydentka Sabrina na tronie)

[saszka]

Banshee to kot o najbardziej zróżnicowanym repertuarze wydawanych dźwięków. Trąbi, nawołuje, piszczy, szczeka, bulgocze, wydaje coś na wzór niemego krzyku, włączą syrenę alarmową i ogóle robi wszystko, żeby nie można jej było zignorować Ostatnio nie wypuściła mnie rano o odpowiedniej godzinie z domu, bo biegała za mną po całym mieszkaniu i skutecznie sabotowała wszystkie czynności - najpierw wlazła mi na kolana w miejscu skupienia , potem prawie mnie obaliła, intensywnie atakując moją nogę celem barankowania, gdy zakładałam na jedną stopę skarpetę, następnie - gdy usiadłam na kanapie, by dokończyć ubieranie bez narażania życia - dalszym ocieractwem okłaczyła mi całą pieczołowicie odkłaczoną 10 minut wcześniej bluzkę.
Terrorystka w akcji, czyli "niemy krzyk":


Budda nie wydaje zbyt wiele różnych dźwięków, ale potrafi być równie głośny jak siostra, kiedy płacze. A - jak wiemy - płacze często Z drugiej strony jest bardzo imprezowo nastawiony do życia. Przy czym wyraźnie smuklejsza figura od rubensowskich kształtów Banshee pozwala mu na bardziej spektakularne polowania na próbujące przezimować u nas chińskie biedronki i inne chrabąszcze. Tu akurat Bubek przymierza się do zamordowania kolejnej wędki z piórkami (bo jaggal bohatersko uwolniła robactwo, więc trzeba było dać coś w zamian):

[jaggal]

po kilkudziesięciu miesiącach życia razem stwierdzam, że Budda i Banshee są dla mnie jak dzieci:
- nie dają spać w nocy
- wymagają ciągłego usuwania produktów przemiany materii
- są nad wyraz atencyjni i bez przerwy trzeba poświęcać im uwagę
- potrafią płakać jedno przez drugie
- mieszkanie musi być zabezpieczone, żeby nie zrobili sobie krzywdy
- kłócą się i biją bez powodu, a potem przylatują na skargę

a do tego domagają się ciągłego karmienia piersią.
kurzą.

[saszka]

Niektóre rzeczy nigdy się nie zmieniają

[saszka]

No i stało się. Sława na FB uderzyła Buddzie do głowy. Z miłego, grzecznego chłopca, zmienił się w nie lada diwę. Wczoraj podczas mani/pedi tak lamentował, tak wyzywał, tak majtał łapeczkami, jakbyśmy go normalnie dorobku życia pozbawiały! Jakby już miał zaplanowany udział w konkursie dla kocich stylistów paznokci "Pazurek Kocurka", kupiony lakier HOT BARBIE BABY SWEET CANDY PRINCESS PINK nr 008, naklejki z margerytkami i kryształki Swarovskiego i wygraną w kieszeni, a my mu tak CIACH, CIACH po marzeniach. Skrzydła podcięte, strzępki kariery w postaci fragmentów pazurków na parkiecie. I nawet ulubione ciastka nie poprawiły nastroju. Wzgardził. Tylko smutek i żałość. A potem następnego dnia jeno krzyki o świcie, coby ukarać sprawców tej niegodziwości...

O okrutny, niewdzięczny losie, o szczęście kruche niczym te pazurki biedne, co to ofiarą nowych cążków padły...

[jaggal]

Budda zamienia się w divę mentalną, a Banshee w operową... no prawie operową, bo póki co preferuje zdecydowanie mniej klasyczny repertuar, np. takie "My heart will go on" albo "Kolorowy wiatr", które potrafi z wielkim zapałem odśpiewać od początku do końca. jest jednak jeden warunek - razem z nią musi śpiewać saszka
nadmienię tylko, że to jest moje najulubieńsze widowisko ever ^^

poza tym ostatnio Banszydło bardzo mnie kocha, włazi na kolana, tuli się i domaga pieszczot. i nawet śpi obok

[saszka]

[jaggal]

ma - od Ciebie ucieka :>

[kikin]

[jaggal]

Dzieci mają się dobrze i rosną zdrowo, teraz już bardziej wszerz niż wzwyż. I o ile Bubcio trzyma linię, jest smuklutki, długołapy i niezwykle eteryczny, o tyle Banszczur niedługo przekwalifikuje się na baryłkokota, bo robi się rozkosznie okrąglutka <3 Na szczęście kontrola wagi jest stała, więc nie ma obaw, że dzieciaki się nam spasą niekontrolowanie.
Relacje z rezydentami zaś są... ekhm, jak w każdej rodzinie - szczypta zachwytu, łyk cierpienia. Z Dżenderem jest miłość nieustanna, to ich najukochańszy matek na świecie, są w niego zapatrzone niczym w obrazek. Ale ostatnio wydaje się nam, że Bubcio zbliżył się nieco do Wydry...



Banshee zaś, od kiedy nabrała słusznej wagi i odpowiedniej postury, wykazuje zdecydowanie większą pewność siebie, ganiając już bez wyboru wszystkich, których aktualnie ma ochotę ganiać. Doprowadziło to do pewnych spięć, w wyniku których teraz BanBan musi uważać, bo za jej plecami wciąż czają się złowrogie cienie...


(te cienie może i wyglądają jak mały wombat, ale uwierzcie, są skrajnie złowieszcze i niebezpieczne!!!)

[saszka]

Jaki kot jest piękny?

Zadowolony,


zaciekawiony,


i kochany...

[saszka]

W innym klimacie:

po Surykotku Jacusiu, Łasico-żyraficy Fugu (bo zdania co do przynależności gatunkowej były podzielone) oraz KanguRomanie przyszedł czas na...

hm...



...?!


!!!


Nietoperzota? NietoBanszota? Bantoperza...?

wybaczcie tę stertę ubrań na krześle, ale próba usunięcia mogłaby spłoszyć dziką zwierzynę...

[Zurha]

Banshee przekwalifilowała się na wampira Ambitnie uwzględniając uzębienie.

[saszka]

[Zurha]

No to idealnie