Połowa stada nam się pochorowała pokarmowo, leciało z obu stron. I teraz nie wiemy czy niegrzeczna połowa (do której oczywiście zalicza się Cyryl) zeżarła coś nielegalnego czy trzeba futra odrobaczać. Na razie wrzuciliśmy na gotowany drób i obserwujemy.
Na każdym kroku potwierdza się, że Cyryl potrzebuje kociego towarzystwa, im młodszego tym lepiej. Uwielbiam tego kociaka, ale już samo zdejmowanie ze stołu (po kilkanaście razy, bo oboje jesteśmy konsekwentni) sprawia, że kardio można sobie odpuścić.
Wolę, żeby męczył inne koty.
Jak się zmęczy to przychodzi do człowieka spać, mrucząc do tego rozkosznie i tak układ nam pasuje. 
Cyryl, taki chojrak na co dzień, a się chował i bał nawet nas. 
Kolejny wniosek do adopcji: Cyryl potrzebuje żywiołowego, ale też pokojowo nastawionego towarzysza. Nie lubi "przemocy" ten kociak, oj nie. Nawet jak nam zdarza się nadepnąć na niego albo przypadkowo tracić (no nie oszukujmy się, on jest WSZĘDOBYLSKI i sam się pcha pod nogi), to jest taki urażony i nie rozumie dlaczego ktoś go śmiał tak dotkliwie skrzywdzić. 
[/list]
