Regularność pozostawia jeszcze trochę do życzenia (kupa raz na 4 dni) no ale nie bądźmy zachłanni.. nie wszystko na raz 
Z dobrych wieści: Lesio spasował z wylizywaniem i wydrapywaniem się na tyle, że można było zdjąć mu wreszcie kołnierz
zanim to jednak nastąpiło Lesław testował różne inne rozwiązania, z których mniej lub bardziej był zadowolony 
W pierwszej kolejności był niezawodny kołnierz typu klosz
Ponieważ nadgorliwa matka stwierdziła, że ten typ ochrony jest na pewno niewygodny (i zapewne nie myliła się w tym aż tak bardzo
) Lesio otrzymał nowy, wg producenta o wiele bardziej komfortowy, kołnierz dmuchany typu oponka, w którym Lesław prezentował się następująco:Okazało się jednak, iż ten "hiper wspaniały i wygodny" kołnierz nie spełnił oczekiwań Lesia powróciliśmy więc do tradycyjnego klosza.
Kolejnym pomysłem było ubranko ochronne. Pierwsze, sporządzone naprędce z poświęceniem własnej koszulki, również okazało się niewypałem
Drugie, ciut bardziej "profesjonalne" zdało egzamin na tyle, że Lesio został uwolniony z kapelindra i wreszcie mógł zaznać bardziej szerokokątnego spojrzenia na świat
Ostatnią próbą polepszenia komfortu koteczka było ubranie go w pełni profesjonalne ubranko pooperacyjne spełniające wszelkie wymagania.. hmm, no nie Lesia
Ubranko okazało się jednak mniej wygodne od maminego leginsa, a ponieważ zostało zalane podczas nielegalnego (bo pozakuwetowego) opróżniania pęcherza trafiło do pralki.. i ostatecznie do szafy ponieważ okazało się, że Lesiu już go nie potrzebuje
od tego czasu Lesiu cieszy się pełną wolnością i swobodą ruchu 
Ekstra!
