Moderatorzy: airam, crestwood, Rita, Migotka
Tak, jak do tej pory raz dziennie przychodziła na porcję zaawansowanych mizianek, tak teraz korzysta z każdej okazji, by pobyć blisko i skraść kilka głasków. Jest nieustannie aktywna i zabawowa - taka mała czarna iskierka 
Tylko Mina usilnie pragnąc być podrapaną za uszami, wystawia się tyłkiem do człowieka 
Problemy kuwetowe odeszły w niepamięć, a relacje z człowiekiem są już niemal idealne Pełnię szczęścia osiągniemy wtedy, gdy Minę będzie można swobodnie brać na ręce Pozwalamy jednak sprawie rozwijać się swoim tempem, bo Mina kwitnie i nie chcemy tego w żaden sposób zepsuć. Widać, że humor bardzo jej dopisuje, bo codziennie znajduje czas na radosne brykanie Robi się dziewczyna przylepna niemal jak Saper Pozwala się nawet miziać po brzuszku, ale Boże broń, próbować ją podnieść! Na ten przywilej jeszcze trzeba zapracować. Stała się kotem niesamowicie proludzkim. Zawsze była przyjaźnie nastawiona i łasa na głaski, ale jedna porcja porządnego miziania dziennie zupełnie jej wystarczała. Trzęsie ogonkiem na samą perspektywę głasków i zgłasza się po nie przy każdej możliwej okazji Zrobiła się naprawdę słodka 
Znów na mizianki przychodzi tylko raz dziennie. Zdjęcia do niczego :/ Jutro wizyta kontrolna i zaczynamy odbudowę zaufania. Spodziewam się dobrych wieści, bo Mina przestała kaszleć już po pierwszej dawce leku.
Mina już też się odgniewała i stopniowo wróciła do skracania dystansu. Możemy już ją miziać po brzuszku Korzystając z naszej obecności związanej z L4 pieszczot domaga się bardzo często. Ale trzeba na niej skupiać uwagę - w przeciwnym razie pójdzie sobie i nie przyjdzie na zawałowanie. Mina to kot, o którego względy należy zabiegać, a okazane uczucia odwzajemniać natychmiast. To procentuje. Brak działań też procentuje - ale odwrotnie Mina jest bardzo konsekwentna w uczeniu nas, jak należy postępować z kocimi damami Mina zaś poczyniła ogromne postępy w relacji ze mną Miziankom nie ma końca! Skończyło się też podgryzanie palców Co ciekawe Mina zaufała mi już na tyle, że mogę do niej podejść i podać do pysia Gastro-Maślan nie ryzykując, że się obrazi. Sprecyfik potrzebny - bo kupsztale ciągle budzą wątpliwości. Ten kot nie może nam na 100% zaufać - notorycznie ją zdradzamy 
Kamień z serca 
Zrobiła się po prostu przeurocza Można już ją wziąć na ręce, podejść i pogłaskać - wcześniej było to nie do pomyślenia. Kotę było bardzo łatwo spłoszyć -nie miała zaufania, nie wiedząc, jakie są nasze intencje. Myślę jednak, że to już za nami - nić przyjaźni została zawiązana mocno i nawet wizyty u weta nie są w stanie jej nadszarpnąć. Tymczasem u Miny trochę się działo. Dwa razy dziennie tylko ona dostawała swój talerzyk z ulubionym smaczkiem Zresztą dostaje go do dziś, choć już tylko raz dziennie. Nie zauważyła, że przez miesiąc przemycaliśmy jej antybiotyk i probiotyk, a teraz sam probiotyk Po prostu jesteśmy fajni Mało tego - w gabinecie, gdzie odbywają się różne straszne rzeczy, zawsze jesteśmy przy niej, a potem pozwalamy schować głowę pod pachę i chowamy ją przed całym złem tego świata Dziewczyna bardzo się otworzyła Przychodzi do każdego, kto nas odwiedza i wdzięczy się po swojemu do głaskania Jesteśmy z niej bardzo dumni Jeszcze troszeczkę pracy i może i ją będzie można nosić na rękach 
