Moderatorzy: crestwood, Migotka
. Ale skoro już są... 
Są 100% kuwetkowe, jedzą suche i mokre, chociaż należą do tych wybredniejszych . Mruczą głośno 
. Najgłośniej Kafel. 
. Tym razem dostaje antybiotyk w syropie, no i krople, Taflę też zakraplam, bo jedno oczko jakieś takie niepewne... . Zrobiły się też bardziej futerkowe (dostają tran 
, ale jakoś go lubią 
). Włażą już wszędzie - szafki w kuchni i stół przestały być nie do zdobycia. Ganiają za piórkami i tworzą trzyosobową drużynę piłkarską, grającą piankową piłeczką. Muszę chyba zainwestować w stroje piłkarskie i wuwuzelę (czy jakoś tak). , ale za kociakami nie przepada tzn. boi ich się 
. Zaraz poszukam jakiegoś zdjęcia, bo jestem u rodziców i nie mam dostępu do jej aktualnych sesji. . Wzięłam więc go ze sobą do rodziców i zostanie już u nich 
. Ma okropnego świerzba w uszkach, jest chudy, ale reszta OK. Ma jakieś 10 tygodni, jest kocurkiem i dostał na imię Kminek Dworcowy . Zadbał chłopak o swoje życie jak umiał.
. Takiego kompana jej znalałam... To nie jest nienawiść, ale sympatii brak. Co prawda, gdy Damazego brakuje (a były takie sytuacje, gdy np. zostawał dłużej u rodziców) to Bet łazi po domu i woła . Jak jest, to raz po raz zdzieli go po nosie, a zazwyczj unika. Pewnie wolałaby być jedynaczką... A kociaki traktuje lepiej niż Zunia - nie bije, przyjmuje je z rezygnacją Moje przemyślenia na ten temat są takie, że jednak lepiej dla niej, gdy nie mieszka sama - jest dzięki temu bardziej aktywna, nie nudzi się, ale może to tylko moje usprawiedliwienie... Muszę zrobić im sesję zdjęciową i zrobić ogłoszenia. Maluchy są przez to leczenie, ciągłe wciskanie tabletek, zakraplanie, przemywanie, płochliwe... Boją się, że jak je złapię to znowu skrzywdzę . Muszę teraz przekonać je, że to już koniec męczenia. Kupię chyba jakieś przysmaki do rozpieszczania A co do rozważań: jeden kot czy więcej, to uważam (doświadczenie uczy), że najlepiej od razu "parkę", bo później może być różnie Gdybym kiedyś jeszcze zaczynała od pierwszego kota, to na pewno wzięłabym dwa. I polecam to wszystkim, którzy się decydują na kota 
O ile ich dochody na to pozwalają Innych przeciwwskazań nie widzę. . Coś zabrało mi to duuuużo czasu... . Rodzice moi mają jakieś szczególkne szczęście ostatnio do przygarniania małych i dużych stworzeń 
. Najpierw był Kminek. A teraz znad morz przywieźli takie coś :
. Kiedy rodzice zaczęli się nią zachwycać, pracownicy ją im dali . I przyjechała do Zagorzyna z nimi. Psica jest słodka jak miód. Ja już ją kocham . Mimo że boi się kotów jak ognia . Na razie jednak intensywnie szukamy jej właściciela. Tatuaż w uchu wskazuje, że urodziła się gdzieś w okolicach Zabrza . 
. Chyba już nie będzie lepsze...
