Ankieta adopcyjna
adopcje@kocipazur.org
502 111 279 (pon. i czw. 18-20)
------
Skarpetka to mieszkanka leśnych terenów, którą poznałam trzy lata temu, kiedy nabyłam działkę zamieszkiwaną przez nią. Bardzo nieśmiała i nieufna pokazywała się sporadycznie i zawsze na dużą, bezpieczną odległość. Z czasem zaczęła przychodzić częściej, na co niemały wpływ miało dokarmianie kotki. Ponieważ jednak nie mieszkaliśmy tam wtedy na stałe i bywaliśmy jedynie tymczasowo, Skarpetka pojawiała się nieregularnie, zjadała swoją porcję i znikała równie szybko jak się pojawiała. Kotka z moją pomocą została w tamtym czasie wykastrowana przez sąsiada, który również ją dokarmiał, a ponieważ była w dobrej kondycji, nie była w ogóle oswojona, bała się człowieka, a swój strach okazała prawie odgryzając sąsiadowi palec
po zabiegu wróciła w miejsce bytowania.Parę miesięcy temu po mojej przeprowadzce zostałyśmy „sąsiadkami” ze Skarpetką, a kotka zaczęła na stałe stołować się u mnie (nie tylko u mnie na co wskazują jej rubensowskie kształty
. Nadal była w niezłej kondycji, miała swoją ocieploną budkę, jednak gdy przyszła zima, a Skarpeta przesiadywała coraz częściej pod moimi oknami wpatrując się we mnie i próbując zahipnotyzować zapadła decyzja: wpuszczamy! I tak też się stało 
Od kilku dni Skarpetka mieszka sobie w ciepełku, póki co jeszcze w klatce będąc na kwarantannie, ale już niedługo wyjdzie na salony i pozna się ze swoim przyrodnim rodzeństwem Helą i Lesiem, byłymi podopiecznymi fundacji.
Skarpetka na ZDJĘCIACH i FILMACH .
Będzie z niej jeszcze kanapowiec 
W domu Skarpetka też cały czas jest jeszcze wystraszona, na szczęście uwielbia głaski, które rozluźniają ją nieco i włączają głośny traktorek 
Na razie..
