Niestety ostatnio specyfików jest więcej, bo nam się kota posmarkała
na szczęście na razie obyło się bez antybiotyków.Aktualizacja statusu przylepności jest taka, że już w sumie nieważne kto siedzi/leży kogo już znamy, preferowalnie z kocykiem - tam pojawia się Sigrun i anektuje miejsce na nogach, ramionach lub też głowie
ulubione miejsce - kanapa, na kanapie ja, na mnie kocyk, a na moim brzuchu Sigrun, która paca mnie łapą kiedy moja ręka zajmuje się czymś innym niż mizianem jej 
Kicia śpi też z nami w nocy, to znaczy na naszej najwygodniejszej poduszce, oczywiście. I bawi się włosami. Bo ulubiona zabawka to sznurek, a obydwoje mamy dość długie włosy, które w sumie w ciemności wyglądają prawie jak sznurek, nie?
a najlepsze, że Sigrunia, poza pacaniem, jak się nią człowiek nie zainteresuje odpowiednio a siedzi/leży w sprzyjającym środowisku (kanapa lub łóżko), przyciska pyszczek do Twojej twarzy, daje buziaka i barankuje
czasami też niucha, jak rasowy niuchacz, szczególnie w nocy no nie da się jej nie uwielbiać 
na szczęście nie trzeba było wdrożyć dłuższego leczenia, leki wzmacniające zadziałały i Sigrun mogła zostać zaszczepiona. Pobraliśmy również krew na badania kontrolne. Co najciekawsze wizytę z nami odbył... Przyszły opiekun Sigrun. Bo Sigrun - mimo problemów z nerkami- oczarowala pewnego Pana i znalazła dom 
