I tak oto od piątku wieczora Czarki jest sam panem na włościach.
Na początku zareagował lękiem, nie wiedział co się dzieje, płakał i jakby szukał towarzysza.
Z obawą zerkał na nas, gdy wróciliśmy po adopcji z pustym transporterkiem.
Ciekawe co wtedy myślał? Czy wie, że kolejny kot znalazł swój domek?
Koty się zmieniają a On jest. Przykro mi się zrobiło, że nikt o Niego nie pyta

Ja wiem, musiałam sobie zapracować na jego względy a i tak nie lubi być brany na ręce i zaraz się wyrywa.
Czekałam ponad dwa lata, cierpliwie, spokojnie i choć w stosunku do mnie i Marcina poczynił ogromne postępy, to po prostu taki już jest cykorowaty
Nauczyłam Go też kilku złych rzeczy
Jak idę do łazienki to On też chce, ale nie zawsze chce mu się siedzieć tak długo jak ja tego potrzebuję

Wczoraj poszłam pod prysznic a Czarki miał wybieg i dostęp do drzwi łazienki. Tak zawodził, tak drapał i domagał się wejścia, aż pomyślałam, że nie ma dojścia do kuwety i coś mu się chce ale miał tam dojście. Brakowało mu wejścia do łazienki a słyszał, że tam jestem i chciał, teraz, natychmiast
