Moderatorzy: crestwood, Migotka
Oby tak dalej, ale mimo to przez ten tydzień kontynuujemy cerenię!
Bardzo śmiesznie nadstawia się do drapanka i należy do tych kotów lubiących intensywne szudranie 
Cały przy tym sztywnieje, wygina się w łuk i często traci równowagę bo ma za chude łapki w stosunku do klockowatego ciałka już na sam dźwięk dzwonka do drzwi ucieka i się chowa Zawinięty w kocyk kuli się i nieruchomieje Przykro patrzeć jak reaguje na moje wizyty.
Za tydzień jedziemy na badania krwi i moczu Czy coś się zmieniło ? Hmmmm pozy i wygibasy do zdjęć niezmienne, słodkie i niewinne oczka Blondynka, jak były tak są nadal. Brunet dalej udaje, że nie widzi aparatu. Jedynie, co zauważyłam to zmiany w wyglądzie u Brunecika. Chłopak jest jakby trochę bardziej puchaty...a raczej tłuszczaty 
i o dziwo pyszczek na znacznie szczuplejszy i bardziej pociągły. Dosłownie i w przenośni duży już z niego kot! Po wyścigu nie zawsze jest wyłaniany zwycięzca, bo bywa że trzeba ich rozdzielać, jak krzyk jest taki, że obawiam się wizyty sąsiadów 
Na szczęście nie jest to częste zjawisko, ale zauważyłam, że to Blondi jest "prowokatorem", czyli to jego mała, biała łapka wędruje pierwsza na futrze Bruneta. Z tego wszystkiego zapomniała o tym wcześniej wspomnieć, ale jakiś miesiąc temu Blondi i Brunet uratowali mnie przed powodzią łazienki. Pralka coś zaczęła szwankować i właśnie ta dwójka usłyszała, że coś jest nie tak i mnie o tym zaalarmowała! B&B wyrwani ze snu (południe dopiero, więc nie przesadzajmy) zaczęli dziwnym krokiem skradać się do łazienki z przerażeniem w oczach. Widząc to stwierdziłam,że trzeba to sprawdzić i okazało się, że spod pralki wycieka woda, a w bębnie jest jej jeszcze peeełno. Gdyby nie oni, nie wiadomo jakby się to skończyło Także pełen szacunek dla tej dwójki Minęły 2 miesiące i problemy jelitowe znów powróciły, swoją drogą prawie jak w zegarku 2 miesiące. Od soboty Mały jest na zastrzykasz przeciwwymiotnych. Właśnie w sobotę nie ruszył praktycznie nic z miski, więc jasny sygnał, że coś się dzieje. Niestety apetyt dalej nie powrócił, to znaczy objawy są "standardowe" jak wcześniej, czyli Blondi daje znak, że jest głodny i biegnie do miski...no i na tym się kończy, powącha i odchodzi. Na szczęście tym razem wymioty go nie męczą (i oby tak zostało). Przez alergie Blondi musiał chodzić w kołnierzu żeby nie się nie drapał przy uszkach. I to chyba była dla niego największa "kara". Tak smutnego wzroku u niego nie widziałam, nie wspominając że nie umiał w tym chodzić bidulek. Teraz Blondi dochodzi do siebie i czuje się co raz lepiej, jeszcze może forma nie ta, ale trzymamy kciuki! 
zasypane dermatole stąd żółty kolor
