Najgrzeczniejszy kot jakiego kąpałam!!
Lamenty były, ale bez wzywania TOZ-u. Jak ją zmoczyłam to się zorientowałam (no gupia ja, co nagle to po diable), że nie obcięłam pazurów. Odwrotu nie było. A tu- zero walki. Oparła się łapkami o brzeg wanny, ułatwiając mi pracę i cierpliwie czekając aż skończę ją torturować. "Czysta" była, w sensie, że nie zanotowałam życia obcego, ale jednocześnie tak bruuuuudna. W czasie suszenia suszarką nadstawiała się do miziania. Dostała teraz papu, kończy toaletę, a potem wypuszczę ją na "pastwę" stada.Dziewczynka prawdopodobnie musiała być domowa, bo jest za bardzo oswojona. Ogródki działkowe na przeciwko King Crossa? Osiedle Bajkowe? Nie chciałabym być kradziejką kota.
Zdjęć nie będzie póki co, bo z Misią mamy taki układ, że ona mi "daje" Filipa na służbę, a ja jej oddaję cyfrówkę. Będę się uśmiechać od Dziobaska o sesję zdjęciową.
Kładąc się spać zostawiłam ją w łazience na pralce- dobrze jej tam było. Gdy nad ranem się obudziłam drziw od łazienki jak szeroko otwarte, ale to pewnie zrobiła reszta bandy, a kitusia siedziała na kanapie. No i dobrze. Tam też ją znalazłam po powrocie do domu. W kuwetach nic.. co już powinno rozbudzić Waszą czujność w tej części opowiadania. Mojej czujności niestety nie rozbudziło 
i dopiero 2 godziny później znalazłam na kanapie qpkę, starannie przykrytą ulotką. 
Mam nadzieję, że się nauczy, chociaż trochę w to wątpię, wtedy potrzebna byłaby klatka. Ania Z (dziekuję) zarezerowała jedną dla mnie, mam nadzieję, że okaże się to niepotrzbne, że kocinka zostawiona sam na sam z kuwetą, przemyśli to sobie.. 
